ترجمة معاني سورة الجاثية
باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation
.
ﰡ
ﭑ
ﰀ
جاثیه
حم (حا. میم).
نازل شدن (این) کتاب از سوی خداوند پیروزمند حکیم است.
یقیناً در آسمانها وزمین نشانه های برای مومنان است.
و (نیز) در آفرینش شما, و(در) آنچه از جنبندگان پراکنده می سازد, نشانه های است برای گروهی که یقین دارند.
و (نیز در) آمد وشد شب وروز, ورزقی (= بارانی) که خداوند از آسمان نازل کرده پس بوسیلۀ آن زمین را بعد از مردنش زنده گرداند و(نیز در) وزش بادها, نشانه های است برای گروهی که خرد می ورزند.
اینها آیات خداوند است که ما آنها را به حق, بر تو می خوانیم, پس به کدام سخن بعد (از سخن) خدا, وآیات او ایمان می آورند؟!
وای بر هر دروغگوی گنهکار.
که آیات خدا را که بر او خوانده می شود, می شنود, سپس متکبرانه اصرار (بر کفر) دارد, گویی که آن را نشینده است, پس او را به عذابی دردناک بشارت ده.
و هرگاه چیزی از آیات ما را فراگیرد, آن را به مسخرۀ می گیرد, اینان برایشان عذاب خوار کننده ای است.
از پشت سرشان جهنم است, وآنچه را بدست آورده اند به حالشان سودمند نخواهد بود, ونه آنچه به جای خدا (برای خود) دوست (ومعبود) بر گزیده اند (آنها را نجات می دهد) وبرای آنها عذاب بزرگی است.
این (قرآن) هدایت است, وکسانی که به آیات پروردگارشان کافر شدند, برای شان عذابی از سخت ترین عذابهای درد آور است.
خداوند (همان) کسی است که دریا را برای شما مسخر کرد, تا کشتیها به فرمان او در آن روان باشند, و(نیز) تا شما (با سفر وتجارت) از فضل او (روزی) بجویید, وباشد که شما سپاسگزارید.
وآنچه را که در آسمانها وآنچه را که در زمین است همگی از آن اوست که برای شما مسخّر (و رام) کرد, بی گمان در این نشانه های است برای گروهی که اندیشه می کنند.
(ای پیامبر) به مؤمنان بگو: « از (خطای) کسانی که به ایام الله (= روزهای گرفت وپیروزی ایمان بر کفر) امید ندارند, در گذرند( ), تا (خداوند) هر گروهی را به (سبب) آنچه که انجام می دادند, سزا دهد».
هرکس کار شایسته ای انجام دهد, پس به سود خود اوست, وکسی که مرتکب کار بدی شود, پس به زیان خود اوست, آنگاه (همه) به سوی پروردگارتان باز گردانده می شوید.
ویقیناً ما بنی اسرائیل را کتاب (آسمانی) وحکومت ونبوت بخشیدیم, و از پاکیزه ها روزیشان دادیم, وآنها را بر جهانیان (زمانشان) برتری دادیم.
وآنها را در امر (دین) نشانه های روشنی عطا کردیم, پس آنها اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه برای آنان علم ودانش آمد, (آن هم) از روی تجاوز (و ستم) به یکدیگر بود. بی گمان پروردگارتو روز قیامت در آنچه اختلاف می کردند در میان آنها داوری می کند.
سپس تو را (ای پیامبر) بر راه (و شریعتی) روشن از دین قرار دادیم. پس از آن پیروی کن, و از (هوی و) هوسهای کسانی که نمی دانند پیروی نکن.
بی شک آنها هرگز نمی توانند تو را از خدا بی نیاز کنند, (وعذاب اورا از تو دفع نمایند) ومسلماً ستمکاران برخی شان یاور برخی دیگراند, وخداوند یاور پر هیزگاران است.
این (قرآن) برای مردم مایۀ بصیرت است, وبرای گروهی که یقین دارند, هدایت ورحمت است.
آیا کسانی که مرتکب بدیها شدند, گمان کردند که (ما) آنها را همچون کسانی قرار می دهیم که ایمان آورده اند وکارهای شایسته انجام داده اند, که زندگی شان ومرگشان یکسان باشد؟! چه بد داوری می کنند!
و خداوند آسمانها وزمین را به حق آفریده است, وتا هرکس را در برابر آنچه که انجام داده است پاداش دهد, و به آنها ستمی نخواهد شد.
آیا دیده ای کسی را که معبود خود را هوای (نفسانی) خویش قرار داد, وخداوند از روی علم او را گمراه کرد, وبر گوشش ودلش مهر نهاد, وبر دیده اش پرده قرار داد؟! پس (اگر خدا هدایتش نکند( چه کسی بعد از خدا اورا هدایت خواهد کرد؟ آیا پند نمی گیرید؟!
و (مشرکان) گفتند: «چیزی جز (این) زندگانی دنیای ما, (در کار) نیست, می میریم وزنده می شویم, وجز طبیعت (و روزگار) ما را هلاک نمی سازد» وآنها به این (امر) هیچ علمی ندارند, وآنها جز (وهم و) گمان می کنند.
وهنگامی که آیات روشن ما بر آنها خوانده شود, حجتشان جز این نیست که گویند: «اگر را ستگویید, نیاکان ما را (زنده کنید و) بیاورید».
(ای پیامبر) بگو: «خداوند شما را زنده می کند, سپس شما را می میراند, باز شما را در روز قیامت ـ که تردیدی در آن نیست ـ جمع می کند. ولیکن بیشتر مردم نمی دانند.
وفرمانروایی آسمانها وزمین از آنِ خداست, وروزی که قیامت بر پا شود, اهل باطل زیان خواهند کرد.
و (در آن روز) هرامتی را می بینی که به زانو در آمده, هر امتی به سوی نامۀ اعمالش خوانده می شود, (وبه آنها گفته می شود:) «امروز در برابر آنچه می کردید, پاداش می یابید».
این کتاب ماست که به حق بر علیه شما سخن می گوید (و گواهی می دهد) البته ما آنچه را که می کردید, می نوشتیم.
پس اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند, پروردگارشان آنها در رحمت خود (= بهشت) داخل می کند, این همان کامیابی بزرگ است.
واما کسانی که کافر شدند, (به آنها گفته می شود:) آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد, پس شما تکبر کردید, و قومی مجرم بودید؟!
وچون گفته می شود: «بی گمان وعدۀ خداوند حق است, و(در آمدن) قیامت هیچ شکی نیست» می گفتید: «ما نمی دانیم قیامت چیست؟ ما فقط گمانی داریم, و ما (در بارۀ آن) یقین کننده نیستیم»
وبدیهای آنچه کرده اند, برای آنان آشکار شد, وآنچه که مسخره اش می کردند آنها را فرو گرفت.
و (به آنها) گفته می شود: «امروز شما را فراموش می کنیم, همان گونه که (شما) دیدار امروزتان را فراموش کردید, وجایگاه شما آتش (دوزخ) است, وشما هیچ یاوری ندارید.
این بدان سبب است که شما آیات خدا را به مسخره گرفتید, وزندگی دنیا شما را فریفت». پس امروز نه آنها از آن (دوزخ) بیرون آورده می شوند, ونه هیچ عذری از آنها پذیرفته می شود.
پس ستایش مخصوص خداست, پروردگار آسمانها و پروردگار زمین, پروردگار جهانیان.
وکبریاء وبزرگی در آسمانها وزمین, از آنِ اوست( ), واو پیروزمند حکیم است.
