ترجمة معاني سورة الرعد
باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation
.
ﰡ
رعد
المر (الف. لام. میم. را) اینها آیات کتاب (قرآن) است، و آنچه از (سوی) پروردگارت برتو نازل شده، حق است، ولیکن بیشتر مردم ایمان نمی آورند.
خداوند کسی است که آسمانها را بدون ستون بر افراشت که می بینید، آنگاه بر عرش مستقر شد، و خورشید وماه را مسخر ساخت، که هر کدام تا مدت معینی روان است، کار(و امور هستی) را تدبیر می کند، نشانه های را (روشن) بیان می کند، شاید شما به لقای پروردگارتان یقین حاصل کنید.
و او کسی است که زمین را گسترد، و در آن کوهها ونهرها قرار داد، ودر آن از هر نوع میوه ها دو قسم (ترش وشیرین و...) پدید آورد، شب را بر روزمی پوشاند، بی گمان در این (امور) نشانه ها (وعبرتها) است برای گروهی که می اندیشند.
و در زمین قطعه های (گوناگون) کنارهم (قرار دارد) و باغها يی از انگور و کشتزار و نخلهای که گاه از یک بن می رویند و گاه از چند بن، (در صورتی) که از یک آب سیراب می شوند، و(با این حال) میوه بعضی از آنها را بعضی (دیگر) برتری دادیم، بدون شک در این (امور) نشانها (و عبرتها) است برای گروهی که خرد می ورزند.
و( ای پیامبر!) اگر (از ایمان نیاوردن کفار) تعجب می کنی، پس سخن آنان عجیب (تر) است، که (می گویند:) «آیا هنگامی که (مردیم و) خاک شدیم (بار دیگر زنده می شویم و) و به آفرینش نوینی باز می گردیم ؟!» اینان کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شده اند، واینان غل ها (و زنجیرها ) در گردنهایشان است، واینان اهل آتش (جهنم ) اند، و جاودانه درآن خواهند ماند.
و آنها پیش از نیکی (و رحمت) بدی (و عذاب) را به شتاب از تو می خواهند، با اینکه (بر امتها) پیش از آنها بلاها (و عقوبتهای عبرت انگیز) گذشته است، و بی گمان پروردگارتو نسبت به مردم – با وجود ستمکار بودنشان – دارای مغفرت است (و می آمرزد) و همانا پروردگارتو سخت کیفراست.
و کسانی که کافر شدند می گویند :«چرا نشانه ها (ومعجزه ای) از (سوی) پروردگارش بر او نازل نشده است ؟! » (ای پیامبر!) تو فقط هشدار دهند ه ای، و برای هر قومی هدایت کننده ای است.
خداوند می داند آنچه را که هر ماده ای بدان بار دار می شود، و آنچه را که رحم ها می کاهند و آنچه افزون می کنند، و هر چیز نزد او مقدار معینی دارد.
(او) دانای غیب و آشکار، بزرگ بلند مرتبه است.
(برای خداوند) یکسان است که کسی از شما پنهانی سخن بگوید، و کسی که آن را آشکار سازد، و کسی که در (تاریکی) شب پنهان می شود، یا در (روشنایی) روز(آشکارا) راه می رود.
برای او (= انسان ) فرشتگانی است که پی درپی (صبح وشام ) از پیش رویش و از پشت سرش او را به امر خدا حفظ می کنند، بی گمان خداوند حالت (و سرنوشت) هیچ قومی را تغیر نمی دهد، تا وقتی که آنان آنچه را که در ضمیرشان است، تغیر دهند. و هنگامی که خداوند برای قومی (بخاطر اعمالشان) بدی را اراده کند، پس هیچ چیز مانع آن نخواهد شد، و آنان را جز او هیچ کارسازی نیست.
او کسی است که برق را برای ترساندن، و امیدوارشدن به شما می نمایاند، و ابرهای سنگین (بار) را پدید می آورد.
و رعد به ستایش او و فرشتگان از ترس او تسبیح می گویند. و صاعقه ها را می فرستد، پس هر کس که بخواهد بدان آسیب می رساند، و آنها (با وجود مشاهده این همه آیات الهی همچنان ) در باره ی خدا مجادله می کنند، و او بسیار نیرومند (و سخت گیر) است.
دعوت حق از آن اوست، و کسانی را که (مشرکان) به جای او می خوانند، (هرگز) دعوتشان اجابت نمی کنند، مگر مانند کسی که کف دستش را به سوی آب می گشاید تا (آب) به دهانش برسد، و (هرگز) به آن نخواهد رسید، و دعای کافران جز در گمراهی نیست.
(تمام) کسانی که در آسمانها و زمین هستند – از روی اطاعت (و دل خواه) یا اکراه (و نا خواه) – و (همچنین) سایه هاشان؛ صبحگاهانه و شامگاهان برای خدا سجده می کنند.
(ای پیامبر! به مشرکان) بگو: « پروردگار آسمانها و زمین کیست ؟» بگو :«الله» (سپس به آنها) بگو :« آیا به جای او اولیاء (و معبودانی) بر گزیده اید که مالک سود و زیان خود نیستند ». بگو :« آیا نابینا وبینا برابرند، یا تاریکی ها و نور یکسان است ؟ آیا آنها شریکانی برای خدا قرار داده اند که همچون آفرینش او آفریده اند، پس (این) آفرینش (ها) بر آنها مشبه شده است ؟! ». بگو :«الله آفریننده ی همه چیز است، و او یگانه ی چیره است.
(خداوند) از آسمانها آب را فرو فرستاد، پس رودخانه ها به اندازه ی (ظرفیت) خویش روان شد، آنگاه سیل بر روی خود کفی بالا آمده برداشت، وازآنچه (در کوره ها ) برای بدست آوردن زینت آلات یا وسایل زندگی آتش روی آن روشن می کنند، کفی مانند آن به وجود می آید، خداوند (مثال) حق و باطل را این گونه بیان می کند، پس اما کفها کنار افتاده، از بین می رود، و آنچه به مردم سود می بخشد در زمین (باقی) می ماند، این گونه خداوند (برای روشن شدن حق از باطل ) مثال می زند.
برای کسانی که (دعوت) پروردگارشان را اجابت کردند، پاداش نیک (= بهشت ) است و کسانی که (دعوت) او را اجابت نکردند، اگرتمام آنچه در زمین است و (نیز) همانندش، از آن آنها باشد برای رهایی خود (از عذاب ) فدیه بدهند، (از آنها پذیرفته نخواهد شد ) آنها سختی حساب را خواهند داشت، و جایگاهشان جهنم است، و چه بد جایگاهی است !.
آیا کسی که می داند آنچه از (طرف) پروردگارت بر تو نازل شده حق است، مانند کسی است که او نابیناست ؟! تنها خرد مندان پند می گیرند.
(همان) کسانی که به پیمان خدا وفا می کنند، وعهد (وپیمان) را نمی شکنند.
و کسانی که آنچه را خداوند به پیوستن آن فرمان داده؛ پیوند می دهند، و از پروردگارشان می ترسند، و از سختی حساب بیم دارند.
و کسانی که به طلب روی پروردگارشان صبر کردند، و نماز را بر پا داشتند و از آنچه به آنها روزی داده ایم، پنهان و آشکارا انفاق کردند، و بدی را با نیکی دفع می کنند، فرجام (نیک) سرای آخرت از آن آنهاست.
(همان) باغها ی جاویدان (بهشتی) که وارد آن می شوند، و(همچنین) هر کس از پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان که نیکو کار بوده اند، و فرشتگان از هر دری بر آنان وارد می شوند.
(و به آنها می گویند :) «سلام بر شما به (خاطر) آنچه صبر نمو ده اید، پس چه خوب است عاقبت آن سرا(ی جاویدان)».
و کسانی که پیمان خدا را پس از استوار کردنش می شکنند، و آنچه را که خداوند به پیوستن آن فرمان داده ؛ قطع می کنند، و در زمین فساد می نمایند، لعنت برای آنهاست، و برای آنها سختی (و بدی) آن سرا ( ی آخرت) است.
خداوند روزی را برای هرکسی که بخواهد وسیع می گرداند، و (هر کس که بخواهد) تنگ می دارد، و (کافران) به زندگی دنیا شاد شدند، در حالی که زندگی دنیا در (برابر) آخرت جز متاعی (ناچیز) نیست.
و کسانی که کافر شدند می گویند :«چرا نشانه (و معجزه ای) از (سوی) پروردگارش براو نازل نشده است ؟!». (ای پیامبر!) بگو:« بی گمان خداوند هرکس را بخواهد گمراه می کند، و هر کس که باز گردد (و توبه کند ) به سوی خویش هدایت می کند».
(همانا) کسانی که ایمان آوردند، و دلهایشان به یاد خدا آرام می گیرد، آگاه باشید! (تنها) با یاد خدا دلها آرام می گیرند.
وکسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، برای شان خوشی است، وبازگشتگاه نیکو (دارند).
(ای پیامبر!) این گونه تو را در (میان ) امتی فرستادیم که پیش از آنها امتهای (دیگر، بودند و) رفتند، تا آنچه را به تو وحی کردیم بر آنها بخوانی، در حالی که آنها به (خدای) رحمان کفر می ورزند. بگو:«او پروردگار من است، معبودی (به حق) جز او نیست، بر او توکل کردم، و بازگشتم به سوی اوست ».
اگر (چنین ) قرآنی بود که کوهها به آن به حرکت آیند یا زمین به آن پاره پاره شود یا مردگان را به سخن آرد، (باز هم ایمان نمی آورند ) بلکه همه امور از آن خداست، آیا کسانی که ایمان آورده اند (هنوز) ندانسته اند که اگر خداوند می خواست؛ قطعاً همه ی مردم را هدایت می کرد ؟!وپیوسته کسانی که کافر شدند بخاطر آنچه کرده اند بلاهای کوبنده می رسد، ویا به نزدیکی خانه ی آنها فرود می آید، تا وعده ی خدا فرا رسد، بی گمان خداون خلاوف وعده نمی کند.
و به راستی به پیامبرانی پیش از تو (نیز) تمسخر(و استهزاء) کردند، پس (من) به کسانی که کفر ورزیدند مهلت دادم؛ آنگاه آنان را (فرو) گرفتم، پس (بنگر) مجازات من چگونه بود ؟!
آیا کسی که بالای سر همه ایستاده (و نگهبان) است (همانند بتان است؟!) وبرای خداوند شریکانی قرار دادند،(ای پیامبر!) بگو:«آنها را نام ببرید ! آیا او را به چه چیزی که در زمین نمی داند، آگاه می کنید؟! یا سخن بیهوده (و بی محتوا) می گویید ؟! » بلکه (حق این است که) برای کسانی که کافر شدند؛ مکرشان آراسته شده است، و از راه (راست) باز داشته شده اند، و کسی را که خدا گمراه کند، پس هیچ راهنمایی برای او وجود نخواهد داشت.
در زندگی دنیا برای آنها عذاب (دردناکی ) است و قطعاً عذاب آخرت سخت تر است، و آنها را هیچ نگه دارنده ای از(عذاب ) خداوند نیست.
وصف بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده است، (چنین است که:) نهرها از زیر( درختان) آن جاری است، میوه هایش همیشگی، و (نیز) سایه اش (دائمی است)، این است سرانجام کسانی که پرهیزگاری کردند، و سر انجام کافران آتش (جهنم) است.
و کسانی که به آنها کتاب (آسمانی) دادیم، از آنچه بر تو نازل شده، خوشحال می شوند، و از احزاب (و گروهها ) کسانی هستند که قسمتی از آن را انکار می کنند، (ای پیامبر!) بگو:«من مأمورم که «الله» را بپرستم، و به او شرک نیاورم، و تنها به سوی او دعوت می کنم، وبازگشت من به سوی اوست ».
و این گونه این (قرآن) را (به عنوان) حکم (و فرمانی به زبان) عربی نازل کردیم، و اگر بعد از آن که آگاهی برای توآمده، از هوسهای آنها پیروی کنی، در برابر(عذاب) خداوند هیچ کارساز و نگهدارنده ای نخواهی داشت.
و به راستی پیش از تو پیامبرانی فرستادیم و برای آنها همسران وفرزندانی قرار دادیم، و هیچ پیامبری حق نداشت، که جز به فرمان خدا معجزه ای بیاورد، برای هر(امر و) زمانی، نوشته ای مقرر است.
خداوند هر چه را که بخواهد محو و(هر چه بخواهد ) اثبات می کند و ام الکتاب (= لوح محفوظ) نزد اوست.
و اگر برخی از آنچه را که به آنها وعده می دهیم به تو نشان دهیم، یا (بیش از فرا رسیدن آنها) تو را بمیرانیم، در هر حال بر(عهد ه ی) تو تنها تبلیغ (رسالت) است، و حساب (آنها) بر ماست.
آیا ندیده اند که ما پیوسته به سراغ (این سر) زمین (کفر) می آییم، که آن را از اطراف (و دامنه هایش ) می کاهیم ؟! (و به سرزمین اسلام می افزاییم؟) و خداوند حکم می کند، و هیچ کس نمی تواند حکم او را رد کند، و او سریع الحساب (= زود شمار) است.
و به راستی کسانی که پیش از آنها بودند مکر ورزیدند (و نقشه کشیدند ) پس (باید دانست که) تمام مکرها (و نقشه ها ) از آن خداست، می داند آنچه را که هر کس انجام می دهد، و به زودی کافران خواهند دانست که سرا نجام (نیک) سرا (ی آخرت) از آن کیست.
و کسانی که کافر شدند می گویند :«تو پیامبر (خدا) نیستی» بگو:«کافی است که خدا و کسی که علم ( پیشین ) نزد اوست، میان من و شما گواه باشند ».
