ﰡ
                                                                                        
                    
                                                                                    [37.1] ขอสาบานด้วย (มะลาอิกะฮฺ) ผู้เข้าแถวตามลำดับ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.2] และ (มะลาอิกะฮฺ) ผู้ควบคุมอย่างรัดกุม
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.3] และ (มะลาอิกะฮฺ) ผู้อ่านข้อตักเตือน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.4] แท้จริงพระเจ้าของพวกเจ้านั้นทรงเอกะอย่างแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.5] พระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน และสิ่งที่อยู่ในระหว่างทั้งสอง และพระเจ้าแห่งทิศทางตะวันออก
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.6] แท้จริง เราได้ประดับท้องฟ้าแห่งโลกดุนยาอย่างสวยงามด้วยดวงดาวทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.7] และเพื่อป้องกันจากชัยฏอนมารร้ายทุกตัวที่ดื้อรั้นพยศ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.8] พวกมันจะไม่สามารถรับฟัง (จากมะลาอิกะฮฺผู้อยู่) ในชั้นฟ้าชั้นสูงได้ และพวกมันจะถูกขว้างจากทุก ๆ ด้าน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.9] ถูกขับไล่ไสส่งออกมา และสำหรับพวกมันนั้นจะได้รับการลงโทษอย่างต่อเนื่อง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.10] เว้นแต่ตัวใดที่มันฉกฉวยเอาไปได้แม้แต่ครั้งเดียว ก็จะมีเปลวเพลิงอันโชติช่วงไล่ติดตามมันไป
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.11] เจ้าจงถามพวกเขา (บรรดาผู้ปฏิเสธการฟื้นคืนชีพ) ซิว่า พวกเขามีความแข็งแกร่งยิ่งในสิ่งที่ถูกสร้างมากระนั้นหรือ? หรือว่าสิ่งที่เราได้สร้างมันมา (แข็งแกร่งยิ่งกว่า) แท้จริงเราได้สร้างพวกเขามาจากดินเหนียว
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.12] แต่เจ้าคงแปลกใจ ขณะที่พวกเขาเยาะเย้ย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.13] และเมื่อพวกเขาถูกเตือนให้รำลึก พวกเขาก็จะไม่ยอมรับข้อตักเตือน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.14] และเมื่อพวกเขามองเห็นสิ่งปาฏิหาริย์ พวกเขาก็ชักชวนกันเยาะเย้ย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.15] และพวกเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นใดเลย นอกจากเล่ห์กลอย่างชัดแจ้ง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.16] เมื่อเราตายไปแล้ว และเราได้กลายเป็นดินผงและกระดูก เราจะถูกให้ฟื้นคืนชีพอีกแน่ละหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.17] แล้วบรรพบุรุษของพวกเรารุ่นก่อนๆ นั้นด้วยหรือ ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.18] จงกล่าวเถิดมุฮัมมัด ใช่แล้ว และพวกเจ้าจะเป็นผู้อับอายขายหน้าอีกด้วย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.19] ความจริงมันเป็นเพียงเสียงแผดตะโกนก้องเพียงครั้งเดียว แล้วพวกเขาจะจ้องมอง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.20] แล้วพวกเขาก็กล่าวว่า โอ้ความหายนะแก่เรา นี่คือวันแห่งการตอบแทน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.21] (มะลาอิกะฮฺจะตอบว่า) นี่คือวันแห่งการชี้ขาดตัดสิน ซึ่งพวกท่านเคยปฏิเสธมัน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.22] จงรวบรวมบรรดาผู้อธรรม และบรรดาสหายของพวกเขา และสิ่งที่พวกเขาเคารพสักการะ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.23] อื่นจากอัลลอฮฺ แล้วจงแนะนำทางแก่พวกเขาไปสู่ทางแห่งนรก
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.24] และจงยับยั้งพวกเขาไว้ เพราะพวกเขาจะต้องถูกสอบสวน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.25] (จะมีเสียงถามขึ้นว่า) เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเจ้า ทำไมจึงไม่ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.26] แต่ว่าพวกเขาในวันนั้น เป็นผู้ยอมจำนนโดยสิ้นเชิง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.27] และบางคนในหมู่พวกเขาจะหันมาหากัน ไต่ถามซึ่งกันและกัน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.28] พวกเขากล่าวว่า แท้จริงพวกท่านเคยเข้ามาหาเราทางด้านขวา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.29] พวกเขา (หัวหน้า) กล่าวว่า เปล่าดอก! พวกท่านต่างหากที่ไม่ยอมศรัทธา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.30] และเราไม่มีอำนาจใดๆ เหนือพวกท่าน แต่ว่าพวกท่านเป็นหมู่ชนที่ดื้อรั้นต่างหาก
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.31] ดังนั้น พระดำรัสของพระเจ้าของเราจึงคู่ควรแก่เราแล้ว แท้จริงเรานั้นเป็นผู้ต้องลิ้มรสอย่างแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.32] เราได้แนะนำพวกท่านให้หลงผิดทั้งๆ ที่ความจริงพวกเราก็หลงผิดอยู่แล้ว
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.33] แท้จริง พวกเขาในวันนั้นย่อมมีส่วนแบ่งร่วมกันในการได้รับโทษ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.34] แท้จริงเช่นนั้นแหละ เราได้ปฏิบัติต่อบรรดาผู้มีความผิด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.35] เพราะว่าพวกเขาเหล่านั้นเมื่อได้มีการกล่าวแก่พวกเขาว่า ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากอัลลอฮฺ พวกเขาก็หยิ่งผยอง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.36] และพวกเขาจะกล่าวว่า จะให้เราทอดทิ้งพระเจ้าต่างๆ ของพวกเราเพื่อนักกวีบ้า คนหนึ่งกระนั้นหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.37] เปล่าดอก! เขา (มุฮัมมัด) ได้นำสัจธรรมมา และเพื่อยืนยันบรรดารอซูลต่างหาก
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.38] แท้จริง พวกเจ้าจะต้องลิ้มรสการลงโทษอันเจ็บปวดอย่างแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.39] และพวกเจ้าจะไม่ได้รับการตอบแทนอื่นใด นอกจากสิ่งที่พวกเจ้าได้กระทำเอาไว้
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.40] เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮฺผู้ซื่อสัตย์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.41] ชนเหล่านั้น สำหรับพวกเขาจะได้รับปัจจัยยังชีพที่แน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.42] ผลไม้หลากชนิด และพวกเขาก็ได้รับเกียรติ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.43] ในสวนสวรรค์หลากหลายอันรื่นรมย์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.44] อยู่บนเตียงหันหน้าเข้าหากัน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.45] คนรับใช้จะวนเวียนรอบตัวพวกเขา พร้อมด้วยแก้ว (เหล้า) ที่มาจากลำธาร
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.46] (เหล้านั้น) ขาวบริสุทธิ์ ยังความโอชะแก่บรรดาผู้ดื่ม
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.47] ในนั้นจะไม่ทำให้ปวดมึนศีรษะ และพวกเขาก็จะไม่มึนเมาจากมัน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.48] และ ณ ที่พวกเขานั้นมีบรรดาหญิงบริสุทธิ์ ผู้ลดสายตาลงต่ำ มีดวงตาโตสวย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.49] เสมือนหนึ่งพวกนางเป็นไข่ถูกหุ้มเปลือกเอาไว้
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.50] แล้ว (ชาวสวรรค์เหล่านั้น) บางคนในหมู่บ้านพวกเขาจะเข้ามาหากัน ไต่ถาม (ทุกข์สุข) ซึ่งกันและกัน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.51] คนหนึ่งในหมู่บ้านพวกเขาก็กล่าวขึ้นว่า แท้จริง ฉันมีเพื่อนคนหนึ่ง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.52] เขาเคยกล่าวว่า แท้จริงท่านเป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้เชื่อมั่น (ในวันปรโลก) จริงหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.53] เมื่อเราตายไปแล้ว และเราได้กลายเป็นดินผงและกระดูก เราจะถูกตอบแทนจริงหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.54] เขา (ชาวสวรรค์) กล่าว (แก่เพื่อนๆ ของเขา) ว่า พวกท่านอยากจะมองดูไหมเล่า?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.55] ครั้นเมื่อเขามองลงไป ก็เห็น (เพื่อนของเขา) อยู่ท่ามกลางไฟที่ลุกโชติช่วง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.5] เขาจึงกล่าวขึ้นว่า ขอสาบานด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ท่านเกือบทำให้ฉันพังพินาศ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.57] และหากมิใช่ความโปรดปรานแห่งพระเจ้าของฉันแล้ว ฉันจะต้องอยู่ในหมู่ผู้ถูกนำมาลงโทษอย่างแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.58] ดังนั้น เราจะไม่ตาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.59] เว้นแต่การตายของเราครั้งแรก และเราจะไม่ถูกลงโทษกระนั้นหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.60] แท้จริง นี่คือความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.62] เพื่อเยี่ยง (การตอบแทน) นี้ บรรดาผู้ต่อสู้ดิ้นรนจงต่อสู้ต่อไปเถิด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.62] นั่นเป็นการต้อนรับที่ดีกว่า หรือว่าต้นซักกูม
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.63] แท้จริง เราได้จัดทำไว้เป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้อธรรม
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.64] แท้จริง มันเป็นต้นไม้ที่เอาออกมาจากก้นบึ้งของนรกที่มีไฟลุกโชติช่วง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.65] ผลของมันคล้ายกับหัวของชัยฏอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.6] แล้วพวกเขาจะกินมัน และพวกเขาจะเติมมันให้เต็มท้อง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.67] แล้วนอกจากนั้น พวกเขาจะได้น้ำดื่มที่ผสมจากน้ำเดือด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.68] แล้วแท้จริงทางกลับของพวกเขานั้นย่อมไปสู่ไฟที่ลุกโชติช่วงอย่างแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.69] แท้จริงพวกเขาพบบรรพบุรุษของพวกเขาอยู่ในการหลงผิด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.70] แล้วพวกเขาก็ยังรีบเร่งเจริญรอยตามพวกเขา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.71] และโดยแน่นอน ส่วนมากของชนรุ่นก่อนหน้าพวกเขาได้หลงผิด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.72] และโดยแน่นอน เราได้ส่งผู้ตักเตือนไปในหมู่พวกเขา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.73] ดังนั้นเจ้าจงดูเถิดว่า ผลสุดท้ายของพวกที่ถูกเตือนนั้นเป็นอย่างไร?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.74] เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮฺผู้ซื่อสัตย์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.75] และโดยแน่นอนนูหฺได้ร้องขอเรา ดังนั้นผู้ตอบสนองช่างประเสริฐเสียนี่กระไร
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.76] และเราได้ช่วยเขาและชุมชนของเขาให้พ้นจากทุกข์ภัยอันมหันต์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.77] และเราได้ให้ลูกหลานของเขายังคงมีชีวิตเหลืออยู่
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.78] และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลังๆ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.79] ความศานติจงมีแด่นูหฺในหมู่ประชาชาติทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.80] แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.81] แท้จริง เขา (นูหฺ) อยู่ในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.82] แล้วเราได้ให้พวกอื่นจมน้ำตาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.83] และแท้จริง ผู้ที่ดำเนินตามแนวทางของเขานั้น คืออิบรอฮีม
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.84] เมื่อเขาได้เข้าหาพระเจ้าของเขาด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.85] เมื่อเขาได้กล่าวแก่บิดาของเขาและหมู่ชนของเขาว่า พวกท่านเคารพภักดีอะไรกัน?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.86] เพื่อความเท็จกระนั้นหรือ ที่พวกท่านปรารถนาพระเจ้าอื่นจากอัลลอฮฺ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.87] ดังนั้น ความนึกคิดของพวกท่านที่มีต่อพระเจ้าแห่งสากลโลกจะเป็นอย่างไร ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.88] เขา (อิบรอฮีม) จึงจ้องมองไปยังดวงดาวทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.89] แล้วเขาก็กล่าวขึ้นว่า แท้จริงฉันไม่สบายจริงๆ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.90] ดังนั้น พวกเขาจึงหันหลังให้เขาและกลับออกไป
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.91] แล้วอิบรอฮีมก็บ่ายหน้าไปยังเจว็ดต่างๆ ของพวกเขา แล้วพูดว่า พวกเจ้าไม่กิน (อาหารเหล่านี้) บ้างหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.92] ทำไมพวกเจ้าจึงไม่พูดเล่า?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.93] แล้วเขาก็หันไปตีพวกมันด้วยมือขวา (ซึ่งถือขวานอยู่)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.94] แล้วพวกเขาก็รีบวิ่งมาหาเขา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.95] อิบรอฮีมจึงกล่าวว่า พวกท่านเคารพภักดีสิ่งที่พวกท่านแกะสลัก (มัน) กระนั้นหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.96] ทั้ง ๆ ที่อัลลอฮฺทรงสร้างพวกท่าน และสิ่งที่พวกท่านประดิษฐ์มันขึ้นมา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.97] พวกเขากล่าวว่า จงสร้างสถานที่แห่งหนึ่ง (เตาเผา) สำหรับเขา แล้วโยนเขาไปในไฟที่ลุกโชน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.98] ดังนั้น พวกเขาต้องการวางแผนร้ายแก่เขา แต่เราได้ทำให้พวกเขาต่ำต้อย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.99] และอิบรอฮีมกล่าวว่า ฉันจะไปหาพระเจ้าของฉัน แน่นอนพระองค์จะทรงแนะทางให้แก่ฉัน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.100] ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงประทานบุตรที่มาจากหมู่คนดีให้แก่ข้าพระองค์ด้วย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.101] ดังนั้น เราจึงแจ้งข่าวดีแก่เขา (ว่าจะได้) ลูกคนหนึ่ง ที่มีความอดทนขันติ (คืออิสมาอีล)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.102] ครั้นเมื่อเขา (อิสมาอีล) เติบโตขึ้น ไปไหนมาไหนกับเขา (อิบรอฮีม) ได้แล้ว อิบรอฮีมได้กล่าวขึ้นว่า โอ้ลูกเอ๋ย! แท้จริงพ่อได้เห็นในขณะฝันว่า พ่อได้เชือดเจ้า จงคิดดูซิว่าเจ้าจะเห็นเป็นอย่างไร? เขากล่าวว่า โอ่พ่อจ๋า! พ่อจงปฏิบัติตามที่พ่อได้ถูกบัญชามาเถิด หากอัลลอฮฺทรงประสงค์ พ่อจะเห็นฉันว่า ฉันอยู่ในหมู่ผู้มีความอดทน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.103] ครั้นเมื่อทั้งสอง (พ่อและลูก) ได้ยอมมอบตน (แด่อัลลอฮฺ) อิบรอฮีมได้ให้อีสมาอีลคว่ำหน้าลงกับพื้น
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.104] และเราได้เรียกเขาว่า โอ้ อิบรอฮีมเอ๋ย!
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.105] แน่นอน เจ้าได้ปฏิบัติถูกต้องตามฝันแล้ว แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.106] แท้จริง นั่นคือการทดสอบที่ชัดแจ้งแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.107] และเราได้ให้ค่าไถ่ตัวเขาด้วยสัตว์เชือดพลีอันใหญ่หลวง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.108] และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลังๆ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.109] ศานติจงมีแด่อิบรอฮีม
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.110] เช่นนั้นแหละ เราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.111] แท้จริง เขา (อิบรอฮีม) เป็นคนหนึ่งในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.112] เราได้แจ้งข่าวดีแก่เขาว่า จะได้ (ลูกคนหนึ่ง) อิสฮาก เป็นนะบี (จะเป็นหนึ่ง) ในหมู่คนดีทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.113] และเราได้ให้ความจำเริญแก่เขา และแก่อิสฮาก และในหมู่ลูกหลานของเขาทั้งสองนั้นมีผู้ทำความดีและมีผู้อธรรมแก่ตัวของเขาเองอย่างชัดแจ้ง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.114] และโดยแน่นอน เราได้ให้ความโปรดปรานแก่มูซาและฮารูน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.115] และเราได้ช่วยเขาทั้งสองและหมู่ชนของเขาทั้งสอง ให้พ้นจากความเคราะห์ร้ายอันใหญ่หลวง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.116] และเราได้ช่วยเหลือพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงเป็นผู้มีชัยชนะ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.117] และเราได้ประทานคัมภีร์แก่เขาทั้งสองซึ่งสมบูรณ์ชัดเจน (เตารอต)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.118] และเราได้แนะนำเขาทั้งสองสู่แนวทางที่เที่ยงตรง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.119] และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาทั้งสองในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.120] ศานติจงมีแด่มูซาและฮารน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.121] แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.122] แท้จริง เขาทั้งสองเป็นปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.123] และแท้จริง อิลยาสนั้นเป็นคนหนึ่งในบรรดารอซูล
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.124] เมื่อเขากล่าวแก่หมู่ชนของเขาว่า พวกท่านไม่ยำเกรงอัลลอฮฺหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.125] พวกท่านเคารพสักการะบะอฺลฺ (เจว็ด) และพวกท่านทอดทิ้งผู้ทรงเลิศยิ่งแห่งปวงผู้สร้างกระนั้นหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.126] อัลลอฮฺคือพระเจ้าของพวกท่าน และพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกท่านแต่เก่าก่อน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.127] แต่พวกเขาได้ปฏิเสธเขา (ไม่ศรัทธา) ดังนั้น พวกเขาจะถูกนำมาลงโทษอย่างแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.128] นอกจากปวงบ่าวของอัลลอฮฺผู้บริสุทธิ์ใจ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.129] และเราได้ปล่อยทิ้งไว้ (เกียรติคุณ) แก่เขาในกลุ่มชนรุ่นหลัง ๆ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.130] ศานติจงมีแด่วงศ์วานของยาซีน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.131] แท้จริง เช่นนั้นแหละเราจะตอบแทนผู้กระทำความดีทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.132] แท้จริง เขาเป็นคนหนึ่งในปวงบ่าวของเราผู้ศรัทธา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.133] และแท้จริง ลูฏนั้นเป็นคนหนึ่งในบรรดารอซูล
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.134] เมื่อเราได้ช่วยเขาและพรรคพวกของเขาทั้งหมดให้รอดพ้น
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.135] นอกจากหญิงแก่คนหนึ่งเหลืออยู่ในหมู่ผู้รั้งท้าย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.136] แล้วเราได้ทำลายล้างคนอื่น ๆ ทั้งหมด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.137] และแท้จริง พวกเจ้าจะต้องเดินผ่าน (ไปมา) สถานที่ของพวกเขาในยามเช้า
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.138] และยามค่ำคืน ดังนั้น แล้วพวกเจ้าจะไม่พิจารณาดูดอกหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.139] และแท้จริง ยูนุสนั้นอยู่ในหมู่ผู้ที่ถูกส่งมาเป็นรอซูล
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.140] จงรำลึก ขณะที่เขาได้หนีไปยังเรือที่บรรทุกผู้คนเต็มเพียบ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.141] ดังนั้น ยูนุสได้เข้าร่วมจับฉลาก แล้วเขาจึงอยู่ในหมู่ผู้ถูกพิชิต (แพ้ในการจับฉลาก)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.142] แล้วปลาตัวใหญ่ได้กลืนเขา และเขาสมควรที่จะถูกตำหนิ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.143] หากว่าเขามิได้เป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้แซ่ซ้องสดุดีแล้ว
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.144] แน่นอน เขาจะอยู่ในท้องปลาจวบจนกระทั่งวันฟื้นคืนชีพ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.145] แล้วเราได้เหวี่ยงเขาขึ้นบนที่โล่งริมฝั่ง ในสภาพที่ป่วย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.146] และเราได้ให้มีต้นไม้ (พันธุ์ไม้เลื้อย) น้ำเต้างอกเงยขึ้น ปกคลุมตัวเขา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.147] และเราได้ส่งเขาไปยัง (หมู่บ้านของเขา) มีจำนวนหนึ่งแสนคนหรือเกินกว่านั้น
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.148] แล้วพวกเขาก็ศรัทธา ดังนั้น เราจึงปล่อยให้พวกเขามีความสุขสำราญชั่วระยะเวลาหนึ่ง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.149] ดังนั้น (มุฮัมมัด) จงถามพวกเขาซิว่า พระเจ้าของเจ้ามีบุตรหญิงหลายคน และพวกเขามีบุตรชายหลายคนกระนั้นหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.150] หรือว่าเราได้สร้างมะลาอิกะฮฺเป็นเพศหญิง โดยที่พวกเขารู้เห็นเป็นพยาน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.151] พึงทราบเถิด แท้จริงพวกเขานั้น เนื่องจากการกล่าวเท็จของพวกเขา พวกเขาจึงกล่าวว่า
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.152] อัลลอฮฺทรงให้กำเนิดบุตรชาย! และแท้จริงพวกเขานั้นเป็นผู้กล่าวเท็จอย่างแน่นอน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.153] อัลลอฮฺทรงเลือกบุตรหญิงแทนบุตรชายกระนั้นหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.154] เกิดอะไรขึ้นแก่พวกเจ้า! ทำไมพวกเจ้าจึงตัดสินเช่นนั้น
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.155] พวกเจ้ามิได้ใคร่ครวญดูบ้างหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.156] หรือว่าพวกเจ้ามีหลักฐานอันชัดแจ้ง?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.157] ดังนั้น พวกเจ้าจงนำคัมภีร์ของพวกเจ้ามาแสดง หากพวกเจ้าเป็นผู้สัตย์จริง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.158] และพวกเขากล่าวอ้างความสัมพันธ์ (ทางเครือญาติ) ระหว่างพระองค์กับพวกญิน และโดยแน่นอนพวกญินรู้ดีว่า แท้จริงพวกมันจะถูกนำตัวมาปรากฏต่อหน้าอัลลอฮฺ (เพื่อการลงโทษ)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.159] มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่อัลลอฮฺ จากสิ่งที่พวกเขากล่าวอ้าง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.160] เว้นแต่ปวงบ่าวของอัลลอฮฺผู้ซื่อสัตย์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.161] แน่นอน พวกเจ้าและสิ่งที่พวกเจ้าเคารพบูชานั้น
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.162] พวกเจ้าไม่สามารถทำให้ผู้ใดหลงทางไปได้
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.163] นอกจากผู้ที่จะเข้าไปอยู่ในไฟอันลุกโชติช่วง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.164] และไม่มีผู้ใดในหมู่พวกเรา เว้นแต่เขาได้มีตำแหน่งที่ได้กำหนดไว้แล้ว
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.165] และแท้จริง เรานั้นเป็นผู้ที่ยืนเข้าแถวอยู่แล้ว
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.166] และแท้จริง เรานั้นเป็นผู้แซ่ซ้องสดุดีอัลลอฮฺ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.167] และพวกเขาเหล่านั้น (กุฟฟารมักกะฮฺ) เคยกล่าวไว้ว่า
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.168] หากว่าเรามีข้อตักเตือน (คัมภีร์) อยู่กับเรา เช่นเดียวกับหมู่ชนในสมัยก่อน ๆ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.169] แน่นอน เราก็จะเป็นบ่าวของอัลลอฮฺผู้ซื่อสัตย์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.170] แต่พวกเขาปฏิเสธ ไม่ศรัทธาต่ออัลกุรอาน แล้วพวกเขาก็จะได้รู้เห็น
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.171] และโดยแน่นอน ลิขิตของเราได้บันทึกไว้ก่อนแล้ว แก่ปวงบ่าวของเราที่เป็นรอซูล
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.172] ว่า แน่นอน พวกเขาจะได้รับความช่วยเหลือ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.173] และแท้จริง ไพร่พลของเรานั้น สำหรับพวกเขาจะเป็นผู้มีชัยชนะ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.174] ดังนั้น เจ้าจงหันเหออกจากพวกเขา (ชนกุฟฟาร) ชั่วระยะหนึ่ง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.175] และจงเฝ้าคอยดูพวกเขาเถิด แล้วพวกเขาก็จะเห็นมันเอง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.176] พวกเขาเร่งรีบต่อการลงโทษของเรากระนั้นหรือ?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.177] ครั้นเมื่อการลงโทษได้ลงมาที่หน้าบ้านพักของพวกเขา ยามเช้าของบรรดาผู้ถูกตักเตือนนั้นมันช่างชั่วช้าเสียนี่กระไร!
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.178] และเจ้าจงหันเหออกจากพวกเขาระยะหนึ่ง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.179] และจงเฝ้าคอยดูเถิด แล้วพวกเขาก็จะเห็นมันเอง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.180] มหาบริสุทธิ์ยิ่งแด่พระเจ้าของเจ้าพระเจ้าแห่งอำนาจจากสิ่งที่พวกเขากล่าวอ้าง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.181] ศานติจงมีแด่บรรดารอซูลทั้งหลาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [37.182] และบรรดาการสรรเสริญทั้งมวลเป็นของอัลลอฮฺ พระเจ้าแห่งสากลโลก