ترجمة معاني سورة الزمر
باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation
.
ﰡ
زمر
نازل شدن (این) کتاب از سوی خداوند پیروزمند حکیم است.
بی گمان ما (این) کتاب را به حق بر تو نازل کردیم، پس خدا را پرستش کن و دین را برای او خالص گردان.
آگاه باشید که دین خالص از آن خداست، و کسانی که به جای او معبودان (و اولیای) گرفتند که بی گمان خداوند (روز قیامت) میان آنها در آنچه اختلاف داشتند، داوری می کند، خداوند آن کسی که دروغگوی ناسپاس است، هدایت نمی کند.
اگر (به فرض محال) خداوند می خواست فرزندی بگیرد، مسلماً از میان آنچه را می آفریند، چیزی را که می خواست بر می گزید، او پاک و منزه است، او خداوند یکتای قهار است.
آسمانها و زمین را به حق آفرید، شب را بر روز می پیچد، و روز را بر شب می پیچد، و خورشید و ماه را مسخر (و رام) گردانید، هر کدام تا زمانی معین در حرکتند، آگاه باشید، که او پیروزمند آمرزنده است.
(او) شما را از یک تن آفرید، سپس همسرش را از آن پدید آورد، و از چهار پایان برای شما هشت جفت فرو فرستاد، و شما را در شکمهای مادرانتان آفرینشی بعد از آفرینش دیگر، در تاریکهای سه گانه، می آفریند، این خداوند، پروردگار شماست که فرمانروایی از آن اوست، و جز او معبودی (به حق) نیست، پس چگونه (از حق) منحرف ( وروی گردان) می شوید؟!
اگر ناسپاسی کنید، پس (بدانید که) خداوند از شما بی نیاز است، و هرگز ناسپاسی را برای بندگانش نمی پسندد. و اگر شکر او را به جای آورید آن را برای شما می پسندد. و هیچ کس بار گناه دیگررا بر دوش نمی کشد، پس بازگشتتان به سوی پروردگارتان است، آنگاه شما را به آنچه انجام می دادید، آگاه می کند، یقیناً او به راز دلها آگاه است.
وهنگامی که به انسان (رنج و) زیانی برسد، پروردگارش را می خواند، و به سوی او باز می گردد، پس هنگامی كه نعمتی از سوی خود به او بخشید، آنچه را که از پیش برای آن دعا می کرد فراموش می کند، و برای خداوند همتایانی قرار می دهد، تا (مردم را) از راه او گمراه کند. بگو: « اندکی از کفرت (در دنیا) بهره مند شو، بی شک تو از دوزخیان خواهی بود».
آیا (این مشرک بهتر است، یا) کسی که در ساعات شب در حال سجده و قیام به عبادت مشغول است، و از (عذاب) آخرت بیم ناک است، و به رحمت پروردگارش امیدوار است؟! بگو: «آیا کسانی که می دانند، و کسانی که نمی دانند یکسان هستند؟! تنها خردمندان پند می پذیرند».
(ای پیامبر) بگو: «ای بندگان من که ایمان آورده اید! از پروردگارتان بترسید، برای کسانی که در این دنیا نیکی کرده اند، پاداش نیکوست، و (اگر در شکنجه و آزار مشرکان بودید، هجرت کنید، كه) زمين خدا وسیع است، جز این نیست که صابران، پاداش خود را بی شمار و تمام دریافت می دارند».
بگو: «من مأمور شده ام که خدا را پرستش کنم،(و) دینم را برای او خالص گردانم».
و مأمور شده ام که نخستین مسلمانان باشم».
بگو: «همانا من اگر نافرمانی پروردگارم کنم، از عذاب روزبزرگ ( قیامت) می ترسم».
(ای پیامبر) بگو: « من خدا را می پرستم، در حالی که دینم را برای او خالص می گردانم،
پس شما هر چه را که می خواهید به جای او پرستش کنید. بگو: «بی گمان زیانکاران (واقعی) کسانی اند که خود و خاندانشان را در روز قیامت از دست داده اند، آگاه باشید این همان زیان آشکار است.
برای آنها از بالای (سر) شان سایبانهایی از آتش، و در زیر (پای) شان (نیز) سایبانهایی است، این (چیزی) است که خداوند با آن بندگانش را می ترساند، ای بندگان من! از من بترسید.
و کسانی که از طاغوت(= شیطان و بتها) اجتناب کردند از آنکه آن را عبادت کنند، و رو به سوی خدا آوردند، برای آنان بشارت است، پس بندگان مرا بشارت ده.
(همان) کسانی که سخن (ها) را می شنوند، پس (از) نیکوترین آن پیروی می کنند، آنها کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده است، و آنها خردمندانند.
آیا (تو می توانی) کسی که فرمان عذاب بر او تحقق یافته است (نجات دهی؟!) آیا تو (می توانی) کسی که در آتش است نجات دهی؟!
لکن برای کسانی که از پروردگارشان ترسیدند، غرفه هایی( ) (در بهشت) است، که بر فراز آنها غرفه های دیگر بنا شده است، و از زیر آنها نهرها جاری است، (این) وعده ی خداوند است (و) خداوند وعده ی خود را خلاف نمی کند.
آیا ندیدی که خداوند از آسمان آبی را نازل کرد، پس آن را بصورت چشمه هایی در زمین به جریان در آورد، سپس با آن کشت و زرعی که رنگهای گوناگون دارد بیرون می آورد، آنگاه خشک می شود، و آن را زرد می بینی، سپس آن را (ریزه ریزه و) درهم می شکند؟! بی گمان در این (امر) پندی برای خردمندان است.
آیا کسی که خدا سینه اش را برای (پذیرش) اسلام گشوده است، پس او از سوی پروردگارش بر نور (وروشنی) است (همچون سخت دلان است؟!) پس وای بر آنان که دلهایشان در برابر ذکر خدا سخت است. آنان در گمراهی آشکار هستند.
خداوند بهترین سخن را نازل کرده است، کتابی که (آیاتش) متشابه (= همانند یکدیگر، و) مکرر است‘که از (شنیدن) آن پوستهای کسانی که از پروردگارشان می ترسند، به لرزه می افتد، آنگاه پوستهایشان و دلهایشان با یاد خدا نرم می شود (و آرام می گیرد). این هدایت خداست که هر کس را بخواهد با آن هدایت می کند، و هر کس را که گمراه سازد، پس برای او هیچ هدایت کننده ای نخواهد بود.
آیا کسی که با چهره اش سختی عذاب روز قیامت را (از خود) دور می سازد، (همانند بهشتیان هستند؟!) و به ستمکاران گفته می شود: « بچشید (کیفر) آنچه را که بدست می آوردید».
کسانی که پیش از آنها بودند (نیز آیات ما را) تکذیب کردند، پس عذاب (الهی) از جایی که نمی دانستند، به سراغشان آمد.
پس خداوند (طعم) خواری را در زندگی دنیا به آنها چشاند، و مسلماً عذاب آخرت بزرگتر (و سخت تر) است، اگر می دانستند.
و به راستی ما برای مردم در این قرآن از هر (نوع) مثلی زده ایم، شاید که آنان پند گیرند.
قرآنی عربی، بی هیچ انحراف (و کجی را نازل کردیم) شاید آنان تقوا پیشه کنند.
خداوند مردی (مملوک) را مثل زده که در (بردگی) او شریکانی است که پیوسته با هم اختلاف (و مشاجره) دارند، و مردی (مملوک) که تنها تسلیم یک شخص است، آیا (این دو) در وصف یکسانند؟! حمد و ستایش مخصوص خداوند است، بلکه بیشتر آنها نمی دانند.
(ای پیامبر) قطعاً تو خواهی مرد، و آنها (نیز) خواهند مرد.
سپس بی گمان شما روز قیامت نزد پروردگارتان مخاصمه( ) (و جدال) می کنید.
پس چه کسی ستمکار تر است از کسی که بر خدا دروغ ببندد، و سخن راست را چون به سراغ او آمد تکذیب کند؟ آیا در جهنم جایگاهی برای کافران نیست؟!
و کسی که سخن راست را آورد و آن را تصدیق کرد، اینانند که پرهیزگارانند.
برای شان هر چه بخواهند نزد پروردگارشان (آماده) است، این پاداش نیکوکاران است.
تا خداوند بدترین اعمالی را که مرتکب شده اند، از آنها دور کند (و بزداید) و آنها را به بهترین اعمالی که انجام می دادند پاداش دهد( ).
آیا خداوند برای بند ه اش کافی نیست؟! و تو را به کسانی غیر از او می ترسانند، و هر کس را خدا گمراه کند، پس او را هیچ هدایتگری نیست.
و هر کس را خدا هدایت کند، پس او را هیچ گمراه کننده ای نیست. آیا خداوند پیروزمند انتقام گیر نیست؟!
و اگر از آنها (= مشرکان) بپرسی: « چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است؟» مسلماً گویند: «خدا» بگو: «آیا دیدید آنچه را که به جای خداوند می خوانید، اگر خداوند زیانی برای من بخواهد، آیا آنها (= معبودان) خواهند توانست زیان او را بر طرف کنند؟! و یا اگر رحمتی برای من بخواهد، آیا آنها خواهند توانست رحمت او را باز دارند؟!». بگو: « خدا مرا کافی است، و (همه) توکل کنندگان بر او توکل می کنند».
بگو: «ای قوم من! شما بر روش خود عمل کنید، من (نیز به روش خود) عمل می کنم، پس به زودی خواهید دانست،
چه کسی عذاب خوار کننده ای به سراغش می آید، و عذابی دایم بر او فرود می آید».
بی گمان ما (این) کتاب (آسمانی) را برای مردم به حق بر تو نازل کردیم، پس هر کس که هدایت شود به سود خود اوست، و هر کس که گمراه شود، تنها به زیان خودش خواهد بود، و تو بر آنها نگهبان نیستی (که آنها را به هدایت اجبار کنی).
خداوند جانها را به هنگام مرگشان قبض می کند، و(نیز جان) آنها که درخواب خود نمرده اند،(قبض می کند) آنگاه (جان) کسانی که فرمان مرگشان را صادر کرده نگه می داد، و (جان) دیگری را تا مدتی معین باز پس می فرستد، بی گمان در این (امر) نشانه های (روشنی) است برای گروهی که اندیشه می کنند.
آیا غیر از خدا شفیعانی گرفته اند؟! (به آنها) بگو: اگر چه مالک چیزی نباشند، و (چیزی را) درک نکنند (باز هم از آنها شفاعت می طلبید).
بگو: « تمام شفاعت از آن خداست، فرمانروایی آسمانها و زمین از آن اوست، سپس (همگی) به سوی او باز گردانده می شوید».
و هنگامی که خداوند به تنهایی یاد شود دلهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند متنفر (و بیزار) می شود، و هنگامی که کسانی غیر از او یاد شوند، آنگاه است که آنها شادمان می شوند.
بگو: پروردگارا! (ای) آفریننده آسمانها و زمین دانای نهان و آشکار، تو در میان بندگانت در آنچه اختلاف می کردند، داوری خواهی کرد( ).
و اگر تمام آنچه که در روی زمین است و همانند آن همراهش از آن کسانی باشد که ستم کردند( )، یقیناً همه را بخاطر سختی عذاب روز قیامت (برای رهایی خود از عذاب) فدا کنند، و برای آنها از سوی خداوند چیزهایی آشکار می شود که هرگز گمان نمی کردند.
وبدیها آنچه انجام داده اند برای آنها آشکار می شود وآنچه به آن مسخره می کردند، آنها را فرو می گیرد.
پس چون به انسان (رنج و) زیانی برسد ما را می خواند، آنگاه چون از جانب خود به او نعمتی عطا کنیم، می گوید:« به سبب دانایی (ولیاقت) خودم به من داده اند» بلکه این آزمایشی است، ولیکن بیشتر شان نمی دانند.
به راستی این سخن را کسانی که پیش از آنها بودند (نیز) گفتند، پس آنچه را بدست آوردند، برای آنها سودی نبخشید (و عذاب را دفع نکرد).
پس بدیهای آنچه می کردند به آنها رسید، و کسانی از آنها که ستم کردند (نیز) بدیهای آنچه می کردند به زودی به آنها خواهد رسید، و آنها (خدا را) عاجز کننده نیستند (و راه گریزی ندارند).
آیا آنها ندانستند که خداوند روزی را برای هر کس که بخواهد گسترده یا تنگ می سازد، بی گمان در این، نشانه هایی است برای گروهی که ایمان می آورند.
(ای پیامبر، از جانب من) بگو:«ای بندگان من که بر خود اسراف (و ستم) کرده اید! از رحمت خدا نا امید نشوید، همانا خداوند همه گناهان را می بخشد، یقیناً او بسیار آمرزنده مهربان است( ).
و به سوی پروردگارتان باز گردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، آنگاه (از سوی هیچ کس) یاری نشوید.
و از نیکوترین چیزی که از جانب پروردگارتان بر شما نازل شده پیروی کنید، پیش از آنکه ناگهان عذاب به سراغ شما آید، در حالی که شما از آن بی خبرید.
تا (مبادا) کسی (در روز قیامت) بگوید:«ای افسوس بر من، که در حق خدا کوتاهی کردم، و بی گمان از مسخره کنندگان (آیین او) بودم».
یا بگوید: «اگر خداوند مرا هدایت می کرد، یقیناً از پرهیزگاران بودم»
یا هنگامی که عذاب را می بیند، بگوید: «ای کاش بار دیگر (به دنیا) باز می گشتم تا از نیکوکاران می شدم».
(خداوند می فرماید:) آری، آیات من برایت آمد، و تو آن را تکذیب نمودی، و تکبّر ورزیدی، و از کافران بودی.
و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بسته اند، می بینی که چهره هایشان سیاه شده است، آیا در جهنم جایگاهی برای متکبران نیست؟!
و خداوند کسانی را که پرهیزگاری کردند با رستگاری شان نجات می دهد، نه رنجی به آنها رسد، و نه آنها اندوهگین شوند.
خداوند آفریدگار همه چیز است، و او بر همه چیز نگهبان است.
کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست، و کسانی که به آیات خدا کافر شدند، اینان زیانکارانند.
بگو:«ای نادانان آیا به من فرمان می دهید که غیر خدا را پرستش کنم؟»
و به راستی که به تو و به کسانی که پیش از تو بودند، وحی شد که اگر شرک آوری، یقیناً اعمالت (تباه و) نابود می شود، و از زیان کاران خواهی بود.
بلکه تنها خدا را پرستش کن، و از شکر گزاران باش.
و آنها (= مشرکان) خدا را چنانکه سزاوار بزرگی اوست نشناختند در حالی که روز قیامت تمام زمین در مشت اوست و آسمانها درهم پیچیده در دست راست اوست( )، او منزه و برتر است از آنچه شریک او می پندارند.
و در «صور» دمیده شود( )، پس هر که در آسمانها و هر که در زمین است ) جز آنها که خدا بخواهد ) (بی هوش شده و) بمیرند. سپس بار دیگر در آن دمیده می شود، ناگهان آنها به پا خیزند (و) می نگرند.
و زمین به نور پروردگارش روشن می شود، و نامه (اعمال) نهاده شود، و پیامبران و گواهان را بیاورند، و در میان آنها به حق داوری شود، و به آنها ستم نخواهند شد.
و به هر کس (پاداش) آنچه کرده است به تمام داده شود، و او به آنچه انجام می دهند داناتر است.
و کسانی که کافر شدند گروه گروه به سوی جهنم رانده می شوند، تا وقتی به (کنار) آن (= دوزخ) رسند درهایش گشوده شود، و نگهبانانش به آنان گویند: « آیا پیامبرانی از میان خودتان به سوی شما نیامدند که آیات پروردگارتان را برای شما بخوانند، و شما را از دیدار امروزتان هشدار دهند؟!» گویند:«آری، ولیکن فرمان عذاب (الهی) بر کافران محقق شده است».
گفته شود: «از درهای جهنم وارد شوید، جاودانه در آن بمانید، پس چه بد است، جایگاه متکبران».
و کسانی که از پروردگارشان ترسیده اند، گروه گروه به بهشت برده می شوند، تا وقتی به (کنار) آن رسند، و درهایش گشوده شود، و نگهبانانش به آنان گویند: « سلام بر شما پاکیزه بوده اید (خوش باشید) پس به جاودانه به آن (= بهشت) وارد شوید».
و (بهشتی ها) گویند: «حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که وعده اش در حق ما راست بود، و سرزمین (بهشت) را به ارث به ما داد، که از بهشت هر جا که بخواهیم منزل می گیریم، پس چه نیکو است پاداش عمل کنندگان.»
و فرشتگان را می بینی که بر گرد عرش حلقه زده اند به ستایش پروردگارشان تسبیح می گویند، و در میان مردم به حق داوری می شود، و گفته شود: «حمد و ستایش مخصوص خداوند پروردگار جهانیان است».
