ترجمة سورة الأنعام

Farsi - Persian translation
ترجمة معاني سورة الأنعام باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation .

أنعام


ستایش برای خداوندی است که آسمانها و زمین را آفرید و تاریکها و نور را پدید آورد، و با این همه آنهایی که کافران شدند با پروردگار خویش دیگری را برابر می دارند (و به اوشرک می آورند).

او کسی است که شما را از گل آفرید، سپس مدتی را مقرر کرد، و (برای قیامت) مدتی معین نزد اوست، با این همه شک می کنید.

و اوست خداوند معبود در آسمانها و در زمین، نهان شما و آشکار شما را می داند، و آنچه به دست می آورید (و انجام می دهید) می داند.

و هیچ نشانه ای از نشانه های پروردگارشان برای آنان نمی آید، مگر اینکه رویگردان می شوند.

به راستی آنان حق را هنگامی که سراغشان آمد، تکذیب کردند، پس به زودی خبر چیزهایی که به مسخره می گرفتند به آنهاخواهد رسید.

آیا ندیدند که پیش از آنها چه قدر از امتها را هلاک کردیم؟ (امتهای) که در زمین به آنها (قدرت و) افتدار داده بودیم که به شما (چنان قدرت و) اقتداری نداده ایم، و بارانهای پی در پی از آسمان بر آنها فرستادیم، و از زیر (آبادیهای) آنها رودها را جای ساختیم، آنگاه آنان را به کیفر گناهاشان نابودشان کردیم، و پس از آنها گروهی دیگر را پدید آوردیم.

و اگر کتابی (نوشته) بر کاغذ بر تو نازل کنیم، که آن را با دستهای خود لمس کنند؛ قطعاً کسانی که کافر شدند، می گویند:« این (چیزی) جز جادویی آشکار نیست».

و گفتند:« چرا فرشته ای بر او نازل نشده است؟ (تا او را تصدیق کند؟)» و اگر فرشته ای می فرستادیم، (و ایمان نمی آوردند) قطعاً کار به پایان می رسید، سپس به آنها (هیچگونه) مهلتی داده نمی شد (و هلاک می شدند)

و اگر او (= فرستاده) را فرشته ای قرار می دادیم، حتماٌ وی را به صورت یک مرد در می آوردیم، باز هم (به گمان آنان کار را بر آنها) مشتبه می ساختیم همانگونه که آنها (بر خود و دیگران) مشتبه می سازند (و جای شبه باقی می ماند).

(ای پیامبر) بتحقیق پیامبران پیش از تو (نیز) مسخره شدند، پس (سزای) آنچه مسخره اش می کردند؛ بر سر تمسخر کنندگان فرود آمد (و آنها را احاطه کرد).

بگو: «در زمین گردش کنید، سپس بنگرید سر انجام تکذیب کنندگان چگونه بوده است».

بگو: «آنچه در آسمانها و زمین است، از آن کیست؟» بگو: «از آن خداست، که رحمت را بر خود مقرر داشته است، قطعاً شما را در روز قیامت که در آن شکی نیست، گرد خواهد آورد، کسانی که به خویش زیان رسانده اند پس ایمان نمی آورند.

و از آن اوست، آنچه در شب و روز آرام گیرد، و او شنوایی داناست».

بگو: «آیا غیر خدا را ولی و یاور گیرم؟ (خدایی) که پدید آورنده ی آسمانها و زمین است، اوست که روزی می دهد، و به او روزی نمی دهند». بگو:«من مأمورم که نخستین کسی باشم که اسلام آورده است، و (فرمان یافته ام که) از مشرکان نباش».

بگو: «همانا من اگر نافرمانی پروردگارم کنم، از عذاب روز بزرگ می ترسم».

هر کس که در آن روز (عذاب را) از او بگردانند (و به وی عذاب نرسد) قطعاً (خداوند) به او رحم نموده است؛ و این پیروزی آشکار است.

اگر خداوند (بخواهد) زیانی به تو برساند، هیچ کس جز او نمی تواند آن را دفع کند، و اگر خیری به تو رساند، پس او بر همه چیز تواناست.

و اوست که بر بندگان خود مسلط و چیره است، و او حکیم آگاه است.

بگو: «چه چیز در گواهی بزرگتر (و برتر) است؟» بگو: «خداوند، میان من و شما گواه است، و این قرآن بر من وحی شده تا شما و تمام کسانی را که به آنها می رسد؛ با آن بیم دهم، آیا براستی شما گواهی می دهید که با خداوند معبودهای دیگری هستند؟» بگو: «من گواهی نمی دهم» بگو: «همانا او تنها معبود یگانه است، و من از آنچه با او شریک قرار می دهید، بیزارم».

کسانی که به آنها کتاب داده ایم، به خوبی او را می شناسند، همان گونه که فرزندان خود را می شناسند، کسانی که به خویش زیان رسانده اند پس ایمان نمی آورند.

و چه کسی ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ ببندد، یا آیاتش را تکذیب کند؟ به راستی ستمکاران رستگار نخواهند شد.

و روزی که همه آنها را گرد آوریم، سپس به کسانی که شرک ورزیده اند؛ می گوییم: «معبودهایی که آنها را شریک خدا می پنداشتید؛ کجا هستند؟»

آنگاه پاسخ و عذرشان جز این نباشد که گویند: «به خداوند پروردگارمان سوگند، که ما مشرک نبودیم!»

بنگر چگونه بر خویشتن دروغ گفتند، و آن دروغهایی که ساخته بودند همه محو و نابود شد.

و از آنان کسانی هستند که به تو گوش فرا می دهند، و ما بر دلهایشان پرده ها افکنده ایم تا آن را نفهمند، و در گوشهایشان سنگینی (قرار داده ایم) و اگر تمام معجزه ها را ببینند، به آن ایمان نمی آورند، تا اینکه نزد تو آیند و با تو مجادله کنند، کسانی که کافر شدند، گویند: «این جز افسانه های پیشینیان نیست».

و آنها (مردم را) از (پیروی) او (= پیامبر) باز می دارند، و خود (نیز) از او دور می شوند، آنها جز خویشتن (کسی) را هلاک نمی کنند و نمی دانند.

و اگر (آنها را) هنگامی که در برابر آتش نگه داشته اند؛ ببینی (شگفت زده می شوی) پس می گویند: «ای کاش باز گردانده می شدیم، و آیات پروردگارمان را تکذیب نمی کردیم، و از مؤمنان می بودیم».

(نه چنین نیست) بلکه آنچه را که پیش از این پنهان می کردند برایشان آشکار شده، و اگر باز گردانده شوند، بی تردید به آنچه از آن نهی شده بودند؛ باز می گردند، و اینان دروغگو یانند.

و گفتند: «هیچ چیزی جز این زندگی دنیای ما نیست، و ما هرگز بر انگیخته نخواهیم شد».

و اگر آنها را به هنگامی که در پیشگاه پروردگارشان باز داشته شده اند ببینی (شگفت زده می شوی، و خداوند به آنها) می فرماید: «آیا این حق نیست؟» گویند: «چرا قسم به پروردگارمان (حق است)(خداوند) می فرماید: « پس به سزای آنکه کفر می ورزیدید عذاب را بچشید».

آنها که لقای پروردگار را تکذیب کردند؛ قطعاً زیان دیدند، هنگامی که ناگهان قیامت به سراغشان بیاید، گویند: «ای افسوس بر ما که درباره ی آن کوتاهی کردیم». و آنها (بار) گناهانشان را بر پشت های خود حمل می کنند، چه بد باری است آنچه را حمل می کنند.

زندگی دنیا چیزی جز بازیچه و سرگرمی نیست، و قطعاً سرای آخرت برای کسانی که پرهیزگارند، بهتر است، آیا نمی اندیشید؟!

یقیناً ما می دانیم که آنچه می گویند، تو را غمگین می کند، پس آنها (در حقیقت) تو را تکذیب نمی کنند، بلکه (این) ستمکاران، آیات خدا را انکار می کنند.

و براستی پیامبرانی پیش از تو تکذیب شدند، و در برابر تکذیب ها صبر کردند و (در این راه) آزاردیدند؛ تا یاری ما به آنها رسید، وهیچ کس نمی تواند کلام خدا را تغییر دهد، و بی گمان اخبار پیامبران به تو رسیده است.

و اگر روی گردانی آنها بر تو گران آمده است، پس اگر می توانی نقبی در زمین (بزنی) یا نردبانی به آسمان بجوی، آنگاه نشانه ای (دیگر) برای آنها بیاوری! (پس چنان کن). و اگر خدا بخواهد آنها را بر هدایت گرد می آورد، پس هرگز از نادانان مباش.

تنها کسانی (دعوت تو را) اجابت می کنند که گوش شنوا دارند، و خداوند مردگان را (در روز قیامت) بر می انگیزد، سپس به سوی او باز گردانده می شوند.

و گفتند: «چرا نشانه ای از طرف پروردگارش بر او نازل نشده است؟» بگو: « بی گمان خداوند، قادر است که نشانه ای نازل کند» ولی بیشتر آنها نمی دانند.

هیچ جننبده ای در زمین نیست، و نه هیچ پرنده ای که با دو بال خود پرواز می کند، مگر اینکه امتهایی مانند شما هستند، ما در کتاب (لوح محفوظ) هیچ چیز را فرو گذار نکردیم، سپس به سوی پروردگارشان محشور می گردند.

و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند، کر و لال هستند (از شنیدن حق و گفتن حق و) در تاریکیهای قرار دارند، هر کس را خدا بخواهد گمراه می کند، و هر کس را بخواهد؛ او را بر راه راست قرار خواهد داد.

بگو: «اگر راست می گویید، به من خبر دهید اگر عذاب خدا به سراغ شما آید، یا قیامت بر پا شود، آیا غیر از خدا را می خوانید؟!»

(نه) بلکه تنها او را می خوانید، و اگر او بخواهد مشکلی را که برای آن؛ او را خوانده اید، بر طرف می سازد، و آنچه را شریک او قرار می دهید ؛ فراموش خواهید کرد.

و ما بتحقیق به سوی امتهایی که پیش از تو بودند، (پیامبرانی) فرستادیم، (چون نافرمانی کردند) پس آنها را به رنج و سختیها گرفتار ساختیم، تا زاری کنند (و تسلیم گردند)

پس چرا هنگامی که عذاب ما به آنها رسید زاری نکردند؟(و تسلیم نشدند؟!) بلکه دلهای آنها سخت شد، و شیطان، هر کاری که می کردند، در نظرشان آراست.

پس چون آنچه را به آنها یاد آوری شده بود فراموش کردند، درهای همه چیز را به روی آنها گشودیم تا وقتی که به آنچه داده شدند شاد گشتند، ناگهان آنها را گرفتیم، در این هنگام همه مأیوس شدند.

پس ریشه قومی که ستم کرده بودند، قطع شد، و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است.

بگو: «به من خبر دهید، اگر خداوند، گوش شما و چشمهایتان را بگیرد، و بر دلهای شما مهر بزند کدام معبود جز خدا (می تواند) آنها را به شما بازگرداند؟!» ببین چگونه آیات را (به شیوهای) گوناگون (بیان) می کنیم، سپس آنها روی می گردانند!

بگو :« به من خبر دهید اگر عذاب خدا ناگهان یا آشکارا به سراغ شما بیاید؛ آیا جز قوم ستمکاران نابود می شوند؟!».

وما پیامبران را جزبشارت دهنده وبیم دهنده نمی فرستیم، پس هر کس که ایمان آورد و ( خویشتن را) اصلاح کند نه ترسی بر آنان است و نه آنان اندوهگین می شوند.

و کسانی که آیات ما را تکذیب کردند؛ بخاطر ( کفر و) نافرمانی شان عذاب به آنان می رسد.

بگو :«من نمی گویم خزاین خدا نزد من است و غیب نمی دانم، و به شما نمی گویم من فرشته هستم، جز از آنچه به من وحی می شود؛ پیروی نمی کنم». بگو :« آیا نابینا و بینا یکسانند؟! چرا نمی اندیشید؟!»

و با آن (= قرآن) کسانی را که می ترسند به سوی پروردگارشان گرد آیند؛ بیم ده (زیرا که) برایشان ( در آن روز) دوست و شفیعی جز او (= خدا) نیست؛ باشد که پرهیزگاری پیشه کنند.

و کسانی را که صبح و شام پروردگارشان را می خوانند (و) خشنودی او را می خواهند (از خود) دور مکن، نه چیزی از حساب آنها بر توست و نه چیزی از حساب تو بر آنها؛ پس اگر آنها را طرد کنی از ستمکاران خواهی بود.

و این چنین بعضی از آنها را با بعض دیگر آزمودیم؛ تا بگویند:« آیا اینها هستند که خدا از میان ما بر آنان منت نهاده (و نعمت هدایت بخشیده)است؟!» آیا خداوند به سپاسگزاران دانا تر نیست؟

و هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند (به آنها) بگو:« سلام بر شما، پروردگارتان رحمت را بر خود فرض کرده که هر کس از شما از روی نادانی کار بدی مرتکب شود؛ سپس بعد از آن توبه و درستکاری کند، البته او آمرزنده ی مهربان است».

و این چنین آیات را به تفصیل بیان می کنیم و تا راه مجرمان (و گناهکاران) آشکار گردد.

بگو:« من از پرستش کسانی که غیر از خدا می خوانید؛ نهی شده ام». بگو:«من از هوسهای شما پیروی نمی کنم که اگر چنین کنم؛ قطعاً گمراه شده ام و از هدایت یافتگان نخواهم بود».

بگو :«من دلیل روشنی از پروردگارم دارم و شما آن را تکذیب کرده اید و آنچه شما بدان شتاب دارید( از نزول عذاب) نزد من نیست؛ حکم و فرمان تنها از آن خداست، حق را بیان می کند و او بهترین جدا کننده (ی حق از باطل) است».

بگو:«اگر آنچه که شما بدان شتاب دارید ( از نزول عذاب) نزد من بود (بر شما نازل می کردم و) کار میان من و شما به پایان می رسید، و خداوند به ستمکاران داناتر است».

و کلیدهای غیب نزد اوست؛ و جز او کسی آنها را نمی داند، آنچه را در خشکی و دریاست می داند، و هیچ برگی ( از درختی) نمی افتد؛ مگر اینکه آن را می داند، و نه هیچ دانه ای در تاریکیهای زمین و نه هیچ تر و خشکی (وجود دارد) مگر اینکه در کتابی آشکار ( = لوح محفوظ ثبت) است.

و او کسی است که (روح) شما را درشب ( هنگام خواب) می گیرد و آنچه در روز کرده اید می داند، سپس شما را در آن (روز از خواب) بر می انگیزد تا موعد مقرر فرا رسد، سپس بازگشت شما به سوی اوست، آنگاه شما را از آنچه انجام می دادید؛ آگاه می سازد.

و او بر بندگانش چیره است و نگهبانانی ( از فرشتگان) بر شما می فرستد تا زمانی که یکی از شما را مرگ فرا رسد؛ فرستادگان ما ( ملک الموت ودستیارانش) جانش را می گیرند، و آنها (در انجام مأموریت خود) کوتاهی نمی کنند.

سپس به سوی خدا که مولای حقیقی آنهاست باز می گردند، بدانید که حکم (و داوری) مخصوص اوست، و او زود شمار ترین حسابگران است.

بگو: «چه کسی شما را از تاریکیهای خشکی و دریا رهایی می بخشد؟! او را با تضرع و زاری و (در) پنهانی می خوانید (و می گویید:) اگر ما را از این (خطرات و بلاها) رهایی بخشد؛ مسلماً از شکر گزاران خواهیم بود».

بگو:«خداوند شما را ازاینها وازهراندوهی می رهاند، باز هم شما شرک می ورزید».

بگو:« او قادر است بر آنکه عذابی از بالای (سر) تان یا از زیر پایتان؛ بر شما بفرستد، یا شما را بصورت گروه گروه (و پراکنده) با هم بیامیزد و ( طعم) جنگ ( و دو دستگی) را به هر یک از شما بوسیله ی دیگری بچشاند». بنگر، چگونه آیات را گوناگون بیان می کنیم؛ تا آنان دریابند.

قوم تو آن(= قرآن) را تکذیب کردند در حالی که آن حق است. بگو: «من بر شما نگهبان نیستم».

هر خبری (سر انجام و) قرار گاهی دارد، و به زودی خواهید دانست.

و هر گاه کسانی را دیدی که در آیات ما (از روی عناد و مسخره) به بحث و گفتگو می پردازند، از آنان روی بگردان؛ تا به سخن دیگری بپردازند. و اگر شیطان تو را به فراموشی افکند، پس هرگز بعد از یاد آوردن با گروه ستمگران منشین.

و چیزی از حساب (و گناه) آنها بر (عهده) پرهیزگاران نیست، ولی (همنشینی باید) برای پند دادن (و یاد آوری) باشد، شاید که پرهیزگاری پیشه کنند.

و کسانی را که آیین خود را به بازیچه و سرگرمی گرفتند، و زندگی دنیا، آنها را فریب داده است، رها کن، و با این (قرآن) اندرز شان بده، تا مبادا کسی به (کیفر) آنچه کرده است، (از کردار بد و گناه) گرفتار (و هلاک) شود، (و در قیامت) جز خدا؛ نه یاوری دارند، و نه شفاعت کننده ای، و (چنین افرادی) هر فدیده ای را به جای خود بدهند، از او پذیرفته نخواهد شد. آنها کسانی هستند که به (کیفر) آنچه کرده اند؛ گرفتار شده اند، نوشابه ای از آب جوشیده برای آنهاست و عذاب دردناکی؛ بخاطر اینکه کفر می ورزیدند.

بگو: «آیا غیر از خدا، چیزی را بخوانیم که نه ما را سود می دهد و نه زیان می رساند؟! و به عقب بر گردیم بعد از آنکه خداوند ما را هدایت کرده است؟! همچون کسی که شیطان او را (با وسوسه) در زمین گمراه کرده و سر گردان مانده است، در حالی که او یارانی دارد، او را به هدایت دعوت می کنند، (و می گویند:) به سوی ما بیا». بگو:« به راستی هدایت خداوند، هدایت (واقعی) است، و به ما امر شده که تسلیم پروردگار جهانیان باشیم.

و اینکه نماز را بر پا دارید، و از او بترسید، و تنها اوست که به سویش محشور می شوید».

و اوست (آن خالق یکتا) که آسمانها و زمین را به حق آفرید، و روزی که می فرماید: «باش» پس موجود می شود، گفتار او حق است، و روزی که در صور (= شیپور) دمیده می شود؛ فرمانروایی از آن اوست، دانای پنهان و آشکار است، و او حکیم آگاه است.

و (بیاد آور) هنگامی را که ابراهیم به پدرش آزر گفت: «آیا بتها را به خدایی می گیری؟!من تو و قوم تو را در گمراهی آشکار می بینم».

و اینچنین، ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم نشان دادیم، تا از یقین کنندگان باشد.

پس هنگامی که (تاریکی) شب او را پوشانید، ستاره ای دید، گفت:«این پروردگار من است» و چون غروب کرد؛ گفت:«غروب کنندگان را دوست ندارم».

پس هنگامی که ماه را تابنده دید؛ گفت: «این پروردگار من است». و چون غروب کرد، گفت: «اگر پروردگارم مرا راهنمایی نکند، مسلماً از گروه گمراهان خواهم بود».

پس هنگامی که خورشید را درخشنده دید، گفت: « این پروردگار من است؛ این بزرگتر است». اما وقتی که غروب کرد، گفت: «ای قوم! من از آنچه (برای خدا) شریک قرار می دهید، بیزارم».

بتحقیق من روی خود را به سوی کسی آوردم که آسمانها و زمین را پدپد آورد، حقگرایم و از مشرکان نیستم.

و قومش با وی به مجادله و ستیز پرداختند، گفت: «آیا درباره ی خدا با من مجادله وستیز می کنید؛ در حالی که مرا هدایت کرده است؟! و من از آنچه با او شریک قرار می دهید، نمی ترسم، مگر پروردگارم چیزی را بخواهد، علم و دانش پروردگارم همه چیز را در برگرفته است، آیا پند نمی گیرید؟!

و چگونه از چیزی که شریک او قرار داده اید؛ بترسم؟! در حالی که شما نمی ترسید از آنکه چیزی را شریک خداوند قرار داده اید که هیچ گونه دلیلی درباره ی آن بر شما نازل نکرده است، پس اگر می دانید کدام یک از این دو دسته به ایمنی شایسته تر است؟

آنان که ایمان آورده اند، و ایمان خود را به شرک نیالودند، ایمنی از آن آنهاست؛ و آنها هدایت شدگانند».

و اینها حجت و دلایل ما بود که به ابراهیم در برابر قومش دادیم، درجات هر کس را بخواهیم بالا می بریم، همانا پروردگار تو، حکیم داناست.

و اسحاق و یعقوب را به او بخشیدیم، و هر یک را هدایت کردیم، و نوح را (نیز) پیش از آن هدایت نمودیم، و از فرزندان او داوود، و سلیمان، و ایوب و یوسف و موسی و هارون را (هدایت کردیم) و این چنین نیکوکاران را پاداش می دهیم.

و (نیز) زکریا و یحیی و عیسی و الیاس را (هدایت نمودیم) همه از صالحان بودند.

و اسماعیل و الیسع، و یونس و لوط را (هدایت کردیم) و همه را بر جهانیان برتری داده ایم.

و (نیز) از پدرانشان و فرزندانشان و برادرانشان و(برخی را برتری دادیم) و برگزیدیم وبه راه راست هدایت نمودیم.

این هدایت خداست، که هر کس از بندگانش را بخواهد با آن هدایت می کند. و اگر شرک می ورزیدند؛ هرآینه آنچه را که انجام داده بودند از (اعمال نیک) آنها نابود می شد.

آنها کسانی هستند که کتاب و حکمت و نبوت به آنان دادیم، پس اگر این (مشرکان) به آن (آیات قرآن) کفر ورزند، بتحقیق ما گروهی را بر آن می گماریم که نسبت به آن کافر نیستند.

آنها کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده است ؛ پس به روش آنان اقتدا کن، بگو: « من در برابر این (رسالت) پاداشی از شما نمی طلبم، این (رسالت و دعوت) چیزی جز (پند و) یاد آوری برای جهانیان نیست».

و آنها (مقام و عظمت) خداوند را آن گونه که شایسته است؛ نشناخته اند، که گفتند: «خداوند بر هیچ بشری چیزی را نازل نکرده است» بگو:« کتابی را که موسی برای روشنایی و هدایت مردم آورد، چه کسی نازل کرده است؟! (شما) آن را به صورت نوشته های پراکنده قرار می دهید، قسمتی را آشکار و بسیاری را پنهان می کنید، و چیزی هایی به شما آموزش داده شده که نه شما می دانستید و نه پدرانتان، (از آن با خبر بودند)» بگو: « خدا (آن را نازل کرده است)» سپس آنها را با سخنان باطل شان، رها کن تا (سر گرم باشند) و بازی کنند.

و این (قرآن) کتابی است مبارک که نازل کردیم، که آنچه را پیش از آن (از کتابهای آسمانی) آمده تصدیق می کند، و تا اهالی مکه و کسانی را که گرد آن ساکنند؛ بیم دهی، و کسانی که به آخرت ایمان دارند به آن (نیز) ایمان می آورند، و آنان بر نمازهای خود محافظت می کنند.

و چه کسی ستمکار تر است از کسی که دروغی به خدا ببندد، یا بگوید: «به من وحی شده است». در حالی که به او وحی نشده است، و کسی که بگوید: «من (نیز) همانند آنچه خدا نازل کرده است، نازل می کنم!» و (شگفت زده می شوی) اگر ببینی هنگامی که (این) ستمکاران در سکرات مرگ فرو رفته اند، و فرشتگان (قبض روح) دستها را گشوده (و به آنان می گویند:) «جانهایتان را بیرون آورید! امروز عذاب خفت باری در برابر آنچه ناحق بر خدا می گفتید، و نسبت به آیات او تکبّر ورزیدید، خواهید دید».

و (در روز قیامت خداوند می فرماید:) «همانا شما یکه (و تنها) به سوی ما آمدید، همان گونه که روز اول شما را آفریدیم، و آنچه را به شما بخشیده بودیم، پشت سرتان رها کردید، و شفیعانی را که شریک در (امور) خود می پنداشتید با شما نمی بینیم، مسلماً (پیوند و روابط) میان شما بریده شده است، و آنچه را (خدایان و حامیان خود) می پنداشتید، از شما دور و گم شده اند.

همانا خداوند شکافنده ی دانه و هسته است، زنده را از مرده خارج می سازد، و مرده را از زنده بیرون می آورد، این است خدای شما، پس چگونه (از حق) منحرف می شوید؟!

(او) شکافنده ی صبح است، و شب را (مایه ی) آرامش و خورشید و ماه را (وسیله ی) حساب (زمان) قرار داده است، این اندازه گیری خداوند توانای داناست.

و او کسی است که ستارگان را برای شما قرار داد، تا در تاریکیهای خشکی و دریا بوسیله ی آنها راه یابید. بتحقیق ما آیات (و نشانه های خود) را برای گروهی که می دانند (بتفصیل) بیان داشتیم.

و او کسی است شما را از یک تن آفرید، پس شما را قرار گاه و امانت گاهی است، ما آیات (خود) را برای گروهی که در می یابند (به تفصیل) بیان نمودیم.

و او کسی است که از آسمان آبی نازل کرد، پس بوسیله ی آن گیاهان گوناگون (از زمین) بیرون آوردیم، سپس از آن سبزه ها پدید آوردیم، که از آن دانه های متراکم، و از شکوفه ی نخل خوشه هایی نزدیک به یکدیگربیرون آوردیم. و باغهایی از انگور، و زیتون و انار، (میوه هایی) که برخی شبیه هم و برخی بی شباهت به هم هستند (بیرون آوردیم). هنگامی که میوه داد (و به بارنشست) به میوه ی آن، و (به) رسیدنش بنگرید که همانا در آن نشانه هایی است برای گروهی که ایمان دارند.

و (مشرکان) برای خدا شریکهای ازجن قرار دادند، در حالی که (خداوند) آنها را آفریده است، و از روی نادانی برای خدا پسران و دخترانی ساختند، خداوند منزه و برتر است از آنچه توصیف می کنند.

(او) پدید آورنده ی آسمانها و زمین است، چگونه ممکن است فرزندی داشته باشد؟! در حالی که همسری ندارد؟ و همه چیز را آفریده، و او به هر چیز داناست.

این است خداوند، پروردگار شما، هیچ معبودی (بحق) جز او نیست، آفریننده ی همه چیز است، پس او را بپرستید، و او بر همه چیز (کار ساز و) نگهبان است.

چشمها او را در نمی یابند، و او چشمها را در می یابد، و او بار یک بین آگاه است.

(ای پیامبر به مشرکین بگو:) (دلائل و) بینشهایی از (جانب) پروردگارتان برای شما آمد، پس کسی که ببیند، به (سود) خود اوست، و کسی که (از دیدن آن چشم بپوشد و) نابینا شود، پس به زیان خود اوست، و من (مراقب و) نگهبان شما نیستم.

و اینچنین آیات را گوناگون بیان می کنیم، تا مبادا بگویند: «درس خوانده ای» و ما این آیات را برای گروهی که می دانند (و درک می کنند) بیان می کنیم.

از آنچه که از سوی پروردگارت بر تو وحی شده، پیروی کن، هیچ معبودی (بحق) جز او نیست، و از مشرکان روی بگردان.

و اگر خدا می خواست شرک نمی ورزیدند، (و به اجبار ایمان می آوردند) و ما تو را بر آنان نگهبان قرار نداده ایم، و تو کار سازشان نیستی.

و کسانی را که (مشرکان) به جای خدا می پرستند؛ دشنام ندهید، مبادا آنها (نیز) از روی دشمنی و جهالت؛ خدا را دشنام دهند، اینچنین برای هر امتی عملشان را آراستیم، آنگاه باز گشت آنها به سوی پروردگارشان است، پس آنها را از آنچه عمل می کردند، آگاه می سازد.

و آنها به سخت ترین سوگند هایش به خدا سوگند یاد کردند که اگر معجزه ای برای آنان بیاید، قطعاً به آن ایمان می آورند، بگو: «معجزات فقط نزد خداست (و در اختیار من نیست) و (شما ای مؤمنان) چه می دانید که هر گاه معجزه ای (هم) بیاید، ایمان نمی آورند؟!»

و ما دلهایشان و دیدگانشان را دگرگون می کنیم همانگونه که از اول به آن ایمان نیاوردند، و آنان را در سر کشی شان سرگردان رها می سازیم.

و اگر فرشتگان را بر آنها نازل می کردیم، و مردگان با آنها سخن می گفتند، و همه چیز را در برابرشان گرد می آوردیم، هرگز ایمان نمی آورند، مگر آنکه خدا بخواهد، ولی بیشترشان نمی دانند.

و این چنین برای هر پیامبری، دشمنی از شیاطین انس و جن قرار دادیم، که سخنان فریبنده و بی اساس (برای اغفال مردم) به یکدیگر القاء می کردند، و اگر پروردگارت می خواست، چنین نمی کردند، پس آنها را با (تهمت و) دروغهایشان واگذار.

و تا دلهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند به آن متمایل گردد، و به آن خوشنود شوند، و هر گناهی که بخواهند، انجام دهند.

(ای پیامبر بگو:) آیا غیر خدا را به داوری طلب کنم؟! و حال آنکه او کسی است که (این) کتاب روشن (که همه چیز در آمد بیان شده) به سوی شما نازل کرده است، و کسانی که به آنها کتاب (آسمانی) داده ایم؛ می دانند که این (قرآن) به حق از سوی پروردگارت نازل شده است، بنابراین هرگز از تردید کنندگان مباش.

و کلام پروردگار تو با صدق و عدل به انجام رسید، هیچ کس نمی تواند کلمات او را دگرگون سازد، و او شنوای داناست.

و اگر از بیشتر کسانی که در روی زمین هستند اطاعت کنی، تو را از راه خدا گمراه می کنند، زیرا (آنها) جز از گمان پیروی نمی کنند، و جز به دروغ سخن نمی گویند.

به راستی پروردگارت به کسانی که از راه او گمراه می شوند، آگاه تر است، و او به هدایت یافتگان (نیز) آگاه تر است.

پس اگر به آیات او ایمان دارید از (گوشت) آنچه نام خدا (هنگام ذبح) بر آن برده شده، بخورید.

و چرا از چیزهایی که (هنگام ذبح) نام خدا بر آنها برده شده نمی خورید؟! حال آنکه (خداوند) آنچه را بر شما حرام کرده، به روشنی بیان نموده است! مگر اینکه ناچار باشید. و همانا بسیاری (از مردم) به خاطر هوی و هوس و بی دانشی (دیگران را) گمراه می کنند، بی گمان پروردگارت به (حال) تجاوز کاران داناتر است.

و گناه آشکار و پنهان را رها کنید، همانا آنانکه مرتکب گناه می شوند، بزودی در برابر آنچه مرتکب می شوند، مجازات خواهند شد.

و از آنچه (هنگام ذبح) نام خدا بر آن برده نشده، نخورید و همانا این (عمل) نافرمانی (و گناه) است و به راستی شیاطین به دوستان خود (شبه های) القا می کنند، تا با شما مجادله کنند، و اگر از آنها اطاعت کنید بی گمان مشرک خواهید بود.

آیا کسی که (با کفر) مرده بود، پس (با هدایت) او را زنده کردیم، و نوری برایش قرار دادیم که با آن در (میان) مردم راه می رود، همانند کسی است که در تاریکیها باشد، و از آن خارج نگردد؟! این چنین برای کافران آنچه که انجام می دادند آراسته شده است.

و اين گونه در هر شهر و دياری, بزرگان (وسران) گنا ه کارانشان را قرار داديم, تا در آن نيرنگ کنند, ولی نمی دانند که جز با خودشان مکر نمی ورزند.

وچون نشانه ای برای آنها بيايد, می گويند: «ماهر گز ايمان نمیآوريم, مگر اينکه همانند آنچه به پيامبران خدا داده شده, (به ما هم) داده شود». خداوند آگاه تراست که رسالت خويش را کجا قرار دهد, بزودی به کسانی که مرتکب گناه شدند, به سزای مکری كه می ورزيدند؛ از جانب خدا خواری, وعذاب سختی خواهد رسيد.

پس هرکس را که خدا بخواهد هدايت کند, سنيه اش را برای (قبول) اسلام می گشايد, و هرکس را که بخواهد گمراه کند, سينه اش راچنان تنگ می کند که گويا به آسمان بالا می رود, اين چنين خداوند پليدی را بر کسانی که ايمان نمی آورند؛ قرار می دهد.

واين راه مستقيم پروردگار توست, بتحقيق ما آيات (خود) را برای گروهی که پند می گيرند, بيان کرديم.

برای آنها (در بهشت) سرای آرامش وسلامتی نزد پروردگارشان خواهد بود, واو ولی ودوستدار آنهاست بخاطر اعمال (پسنديده ای) که انجام می دادند.

وروزی که (خداوند) همه ی آنان را گرد آورد (ومی فرمايد:) «ای گروه جن, شما افراد زيادی از انسانها را گمراه کرديد». ودوستان آنها از آدميان می گويند: «پروردگارا! هر يک از ما دوگروه از يکديگر بهرمنده شديم, وبه آن مدتی که برای ما مقرر داشته بودی رسيديم». (خداوند) می فرمايد: «آتش جايگاه شماست, جاودانه در آن خواهيد ماند, مگر آنچه خدا بخواهد» بی گمان پروردگارتو حکيم داناست.

واينچنين بعضی از ستمگران را به کيفر آنچه انجام می دادند به بعض ديگر وا می گذاريم.

ای گروه جن وانس! آيا پيامبرانی از شما به سوی شما نيامدند که آيات مرا برايتان بخوانند, وشما را از ملاقات اين روزتان هشدار دهند گويند: «بر (ضد) خودمان گواهی می دهيم». وزندگی دنيا آنها را فريب داد, وبر (زيان) خودشان گواهی دهند که کافر بودند.

اين (فرستادن پيامبران) بدان سبب است که پروردگارت هيچ گاه شهرها در حالی که مردمش غافل وبی خبر باشند, به ستم هلاک نمی کند.

وبرای هر يک در برابر آنچه انجام داده اند درجاتی است, وپرودگارت از آنچه انجام می دهند؛ غافل نيست.

وپروردگارت بی نياز (و) صاحب رحمت (بيکران) است, اگر بخواهد شما را می برد, وپس از شما هرکس را بخواهد جانشين می کند, چنانکه شما را از نسل گروهی ديگر به وجود آورد.

مسلّماً آنچه به شما وعده داده می شود, خواهد آمد, وشما نمی توانيد (خدا را) ناتوان سازيد (واز کيفر الهی فرار کنيد).

بگو: «ای قوم من! به شيوۀ خود عمل کنيد, همانا من (نيز به شيوۀ خود) عمل می کنم, اما بزودی خواهيد دانست که چه کسی سرانجام نيک خواهد داشت, بتحقيق ستمکاران رستگار نخواهند شد».

و(مشرکان) از آنچه خداوند از زراعت وچهارپايان آفريده است, بهره ای برای او قرار دادند (ونيز بهره ای برای بتها) وبه گمان خود گفتند: «اين برای خداست, واين (هم) برای شريکان ما (= بتها) است, پس آنچه از آنِ شريکانشان بود به خدا نمی رسيد, وآنچه از آنِ خدا بود, به شريکانشان می رسيد, چه بد حکم می کنند.

واين چنين شريکانشان برای بسياری از مشرکان؛ کشتن فرزندانشان را آراسته جلوه دادند. تا هلاکشان کنند, وآيين شان را برآنان مشتبه سازند, واگر خدا می خواست, چنين نمی کردند, پس آنهارا با تهمت هايشان واگذار.

وگفتند: «اين چهار پايان وکشتزار ها (برای همه) ممنوع است, مگر کسانی که مابخواهيم ـ به گمان آنان ـ نبايد (از) آن بخورد». وچهار پايانی ديگراست که (سوار شدن بر) پشت آنها حرام است. و(نيز) چهار پايانی (ديگر) است که (هنگام ذبح) نام خدا را بر آن نمی بردند, (وبا اين کارشان) به خدا دروغ می بستند. و(خداوند) به زودی کيفر افتراهايشان را خواهد داد.

وگفتند: «آنچه در شکم اين چهارپايان است مخصوص مردان ماست، و برهمسرانمان حرام است, واگر مرده باشد پس (همگی) در آن شريکند». بزودی (خداوند) کيفر اين توصيف آنها را می دهد, بی گمان او حکيم داناست.

مسلّماً زيان کردند آنها که فرزندان خود را به نادانی کشتند؛ واز روی افتراء بر خداوند, آنچه را خدا روزی شان نموده بود (بر خود) تحريم کردند, بتحقيق آنها گمراه شدند وراه هدايت را نيافته بودند.

و اوست که باغهايی دار بست وبی دار بست, ودرخت خرما وکشتزار با ميوه های گوناگون, وزيتون وانار را شبيه وبی شباهت پديد آورد. از ميوۀ آن به هنگامی که رسيد, بخوريد, وحق (= زکات) آن را در روز دروش بپردازيد, واسراف نکنيد، بی گمان او اسراف کنندگان را دوست ندارد.

و (نيز) از چهار پايان, (حيوانات) باربر و(حيوانات) کوچک (که توان حمل بار ندارند آفريد). از آنچه خدا به شما روزی داده است بخوريد, واز گامهای شيطان پيروی مکنيد, بی گمان او دشمن آشکار شماست.

هشت جفت (از چهار پايان آفريد) از ميش يک جفت (نروماده) واز بز يک جفت (نرو ماده), بگو: «آيا (خداوند) دونر را حرام کرده است, يا دو ماده را؟! يا آنچه که رحم های (اين) دو ماده در بر دارد؟! اگر راست می گوييد از روی علم به من خبر دهيد».

و از شتر يک جفت (نروماده) واز گاو يک جفت (نروماده, آفريد). بگو: «آيا دو نر را حرام کرده است يا دو ماده را؟! يا آنچه که رحم های (اين) دو ماده در بر دارد؟! آيا هنگامی که خداوند شما را به (تحريم) آن توصيه کرد, (حاضر و) گواه بوديد؟! پس چه کسی ستمکارتراست از آن کس که بر خدا دروغ بندد, تا مردم را از روی نادانی گمراه سازد؟! مسلّماً خداوند گروه ستمکاران را هدايت نمی کند».

بگو: «در آنچه بر من وحی شده است, (چيز) حرامی را که خوردن آن بر خورنده ای حرام باشد؛ نمی يابم, بجز اينکه مردار باشد يا خون ريخته شده يا گوشت خوک که پليداست, يا (حيوانی که در کشتنش) نافرمانی (خدا) شده, (هنگام ذبح) نام غيرخدا برآن برده شده باشد, اما کسی که (به خوردن آنها) ناچار گردد, بی آنکه خواهان لذت آن باشد ويا زياده روی وتجاوز کند (گناهی بر وی نيست) بی گمان پروردگارت آمرزندۀ مهربان است.

و بر يهوديان, هر (حيوان) ناخن دار را حرام کرديم, واز گاو وگوسفند, پيه آن دو را بر آنها حرام ساختيم, مگر آنچه (از پيه وچربی) که بر پشت آنها قرار دارد, ويا در لابه لای روده ها يا آنچه به استخوان آميخته است, اين را به سبب سرکشی (وستمی) که می کردند؛ به آنها کيفر داديم, وحقاً ما راستگوييم.

پس اگر تو را تکذيب کنند, بگو: «پروردگار شما دارای رحمتی گسترده است, وعذابش از گروه مجرم (وگناهکار) دفع نخواهد شد».

به زودی کسانی که شرک ورزيدند می گويند: «اگر خدا می خواست, نه ما شرک می آورديم ونه پدران ما, ونه چيزی را تحريم می کرديم» کسانی که پيش از آنها بودند (نيز) اين چنين تکذيب کردند, تا آنکه (طعم) عذاب ما را چشيدند. بگو: «آيا نزد شما (دليل و) دانشی است که آن را برای ما آشکار سازيد؟! شما فقط از پندارهای بی اساس پيروی می کنيد, وشما جز گزافه و دروغ نمی گوييد».

بگو: «دليل رسا (وقاطع) از آنِ خداست, پس اگر می خواست همه ی شما را هدايت می کرد».

بگو: «گواهان خود را که گواهی می دهند که خداوند اين را حرام کرده است, بياوريد!». پس اگر آنها (به دروغ) گواهی دهند, تو با آنان گواهی نده, واز هوی وهوس کسانی که آيات ما را تکذيب کردند, وکسانی که به آخرت ايمان ندارند و(بتها را) با خداوند برابر (وشريک) قرار می دهند, پيروی مکن.

بگو: «بياييد آنچه را پروردگارتان بر شما حرام کرده است, برايتان بخوانم: آنکه چيزی را شريک او قرار ندهيد, وبه پدر ومادر نيکی کنيد, وفرزندانتان را از (بيم) فقر نکشيد, ما شما وآنها را روزی می دهيم, وبه (کارهای) زشت ونا شايست آنچه آشکار باشد يا پنهان نزديک نشويد, وکسی را که خداوند (کشتنش) را حرام کرده است, جز به حق؛ نکشيد, اين چيزی است که خداوند شما را به آن سفارش نموده است, باشد که خرد ورزيد.

وبه مال يتيم نزديک نشويد, مگر به نيکو ترين وجهی (که برای اصلاح باشد), تا به سن رشد خود (وبلوغ) برسد, و(حق) پيمانه و وزن را به عدالت ادا کنيد, ما هيچ کس را جز به اندازۀ توانش, تکليف نمی کنيم. وهرگاه سخن گوييد (يا داوری کنيد ويا شهادت می دهيد), پس عدالت را رعايت کنيد, حتی اگر در مورد نزديکان (شما) بوده باشد. وبه عهد وييمان خدا وفا کنيد, اين چيزی است که خداوند شما را به آن سفارش نموده است, تا متذکر شويد.

واين راه مستقيم من است, پس از آن پيروی کنيد واز راههای (پراکنده) پيروی نکنيد, که شما را از راه خدا دور می کند, اين چيزی است که خداوند شما را به آن سفارش نموده است, شايد پر هيزگار شويد».

سپس به موسی کتاب (آسمانی) داديم تا (نعمت خود را) بر کسی که نيکو کار بوده تمام (وکامل) کنيم. وهمه چيز را به تفصيل بيان کرديم, و(آن را) مايه هدايت ورحمت (قرار داديم) شايد به لقای پروردگارشان ايمان بياورند.

واين (قرآن) کتابی است پر برکت, که ما نازل کرديم, از آن پيروی کنيد, وپر هيزگار باشيد, تا مورد رحمت قرار گيريد.

تا نگوييد: «کتاب (آسمانی) تنها بر دو طايفه پيش از ما (يهود ونصاری) نازل شده بود, وما از خواندن وآموختن آنها بی خبر بوديم».

يا بگوييد:«اگرکتاب (آسمانی) بر ما نازل می شد, از آنها راه يافته تر بوديم». مسلماً از جانب پروردگارتان دليل روشن, وهدايت ورحمت برای شما آمده است. پس چه کسی ستمکارتر است از کسی که آيات خدا را تکذيب کند, واز آن روی گرداند, به زودی کسانی را از آيات ما روی می گردانند, به عذابی سخت مجازات خواهيم داد.

آيا انتظاری جز آن دارند که فرشتگان (مرگ) نزدشان بيايند؟ يا پروردگارت (خودش به سوی آنها) بيايد؟ يا بعضی از آيات پروردگارت بيايد؟! روزی که بعضی از آيات پروردگارت بيايد (وبر آنها ظاهر شود), ايمان آوردن افرادی که قبلاً ايمان نياورده اند, يا در ايمانشان (عمل) نيکی انجام نداده اند, سودی به حال آنها نخواهد داشت. بگو: «منتظر باشيد، بی گمان ما (نيز) منتظر خواهيم بود».

به راستی کسانی که آيين خود را پراکنده ساختند و ودسته دسته شدند, تو را با آنان هيچ گونه کاری نيست, کار آنها تنها با خداست, سپس آنها را از آنچه انجام می دادند, آگاه می سازد.

(روز قيامت) هر کس (کار) نيکی آورد, پس ده برابر آن پاداش دارد, وهرکس (کار) بدی آورد, جز به مانند آن کيفر نخواهد ديد, وبر آنها ستمی نخواهد شد.

بگو: «بتحقيق پروردگارم مرا به راه راست هدايت کرده است, دين درست (وپا برجا), دين (حنيف) ابراهيم حق پرست, که از مشرکان نبود».

بگو: «بی گمان نمازم, وعبادت (وقربانی) من, وزندگی ومرگ من, همه برای خداوند پروردگار جهانيان است.

شريکی برای او نيست, وبه اين مأمور شده ام, ومن نخستين مسلمانم».

بگو: «آيا غير خدا, پروردگاری را بجويم در حالی که او پروردگار همه چيزاست؟! وهيچ کس گناهی مرتکب نمی شود؛ مگر آنکه به (زيان) خود اوست. وهيچ گناهکاری بارگناه ديگری را به دوش نمی گيرد, سپس بازگشت همه شما به سوی پروردگارتان است, پس شما را از آنچه در آن اختلاف داشتيد, آگاه می کند.

واو کسی است که شما را جانشينان در زمين قرار داد, ودرجات بعضی از شما را نسبت به بعضی ديگر برتری داد, تا شما را (بوسيله ی) آنچه که به شما داده است بيازمايد. مسلّماً پروردگارتو زود کيفراست وهمانا او آمرزندۀ مهربان است.
Icon