ترجمة معاني سورة المعارج
باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم
.
من تأليف:
مركز تفسير للدراسات القرآنية
.
ﰡ
یکی از مشرکان از روی استهزاء خواست که عذاب بر او و قومش واقع شود اگر این عذاب حاصل می‌شود، درحالی‌که این عذاب در روز قیامت واقع می‌شود.
برای کافران به الله؛ و کسی نیست که این عذاب را بازگرداند.
از جانب الله که دارای علوّ و درجات و بخشش‌ها و نعمت‌های بزرگ و نیکو است.
در روز قیامت که روزی طولانی و به اندازۀ پنجاه هزار سال است، فرشتگان و جبرئیل در آن درجات به‌سوی او بالا می‌روند.
پس - ای رسول- بدون بی‌قراری و گله‌مندی صبر کن.
زیرا آنها این عذاب را دور و وقوع آن را محال می‌دانند.
ﯲﯳ
ﰆ
و ما آن را بدون تردید نزدیک و واقع‌شدنی می‌دانیم.
روزی‌که آسمان مانند مس و طلا و سایر فلزهای گداخته‌شده مذاب می‌شود.
و کوه‌ها از نظر سبکی مانند پشم‌ها می‌شوند.
و هیچ خویشاوندی از حال خویشاوندش نمی‌پرسد، زیرا هرکس به خویشتن مشغول است.
هر انسانی به خویشاوندش نشان داده می‌شود و بر او پوشیده نمی‌ماند، با این وجود به‌سبب هراس زیاد، هیچ‌کس از هیچ‌کس دیگر نمی‌پرسد، و کسی‌که مستحق جهنم است دوست دارد که به جای خویش فرزندانش را برای عذاب پیش کند.
ﭜﭝ
ﰋ
و همسر و برادرش را فدیه دهد.
و فامیل‌های نزدیکش را فدیه بدهد، همان کسانی‌که در سختی‌ها کنارش بودند.
و تمام انسان‌ها و جن‌ها و هر آنچه را در روی زمین است فدیه بدهد، تا رها شود و از عذاب جهنم نجات یابد.
امر چنانکه این جنایتکار آرزو می‌کند نیست، زیرا آتش آخرت زبانه و شعله می‌کشد.
ﭯﭰ
ﰏ
از حرارت و اشتعال زیاد پوست سر را به شدت برمی‌کند.
هرکس را که از حق روی گردانده، و از آن دور شده است و به آن ایمان نیاورده و عمل نکرده است.
ﭷﭸ
ﰑ
و مال جمع کرده، و در انفاق از آن در راه الله بخل ورزیده است فرا می‌خواند.
به‌راستی‌که انسان بسیار حریص آفریده شده است.
هرگاه آسیبی همچون بیماری یا فقر به او رسد کم‌صبر است.
و هرگاه فراخ‌حالی و ثروت که می‌پسندد به او رسد، برای بخشش آن در راه الله بسیار منع‌کننده است.
ﮊﮋ
ﰕ
جز نمازگزاران، که از این صفات نکوهیده پاک هستند.
همان کسانی‌که بر نمازشان مواظبت می‌کنند، و از آن غافل نمی‌شوند، و آن را در وقتی که برایش مشخص شده است برپا می‌دارند.
و همان کسانی‌که سهمی مشخص و مفروض در اموال‌شان است.
ﮙﮚ
ﰘ
و آن را به کسی‌که از آنها تقاضا کند، و به کسی‌که از آنها تقاضا نکند و به هر سببی از روزی محروم شده است می‌پردازند.
و همان کسانی‌که روز قیامت را تصدیق می‌کنند، روزی‌که الله هرکس را متناسب با عملش جزا می‌دهد.
و همان کسانی‌که با وجود اعمال صالحی که پیش فرستاده‌اند از عذاب پروردگارشان می‌ترسند.
به‌راستی‌که عذاب پروردگارشان امر ترسناکی است که هیچ عاقلی از آن ایمن نیست.
و همان کسانی‌که عورت‌های‌شان را با پوشاندن و دورکردن از فواحش حفظ می‌کنند.
مگر از همسران‌شان یا کنیزانی که در اختیار دارند، که در بهره بردن از آنها از طریق جماع یا غير آن مورد سرزنش نیستند.
پس کسانی‌که بهره بردن از غیر همسران و کنیزان را بجویند، اینها همان متجاوزان از حدود الله هستند.
و همان‌ها که از اموال و اسرار و سایر اموری که بر آن امین قرار داده شده‌اند، و از پیمان‌های‌شان که با مردم پیمان بسته‌اند محافظت می‌کنند، و در امانت‌های‌شان خیانت نمی‌کنند، و پیمان‌های‌شان را نمی‌شکنند.
و همان‌ها که گواهی‌های‌شان را به وجه مطلوب ادا می‌کنند، و هیچ رابطۀ خویشاوندی و هیچ دشمنی‌ای در آن اثر نمی‌گذارد.
و همان‌ها که با ادای نمازهای‌شان در وقت مخصوص آن، و با طهارت و طمأنینه، بر نمازها مداومت می‌کنند، و هیچ‌چیز آنها را از نماز غافل نمی‌سازد.
کسانی‌که صفات مذکور را دارند، به‌سبب نعمت‌هایی جاویدان، و نگاه کردن به وجه گرامی الله که به آن می‌رسند در بهشت‌ها مورد اکرام و احترام هستند.
- ای رسول- به چه سبب این مشرکان شتابان به‌سوی تو می‌آیند و تو را تکذیب می‌کنند؟!
گروه گروه تو را از راست و چپ احاطه می‌کنند.
آیا هر یک از آنها آرزو دارد که الله او را وارد بهشت پرنعمت کند، و از نعمت‌هایی جاویدانش برخوردار شود، درحالی‌که بر کفرش باقی است؟!
امر آن‌گونه که تصور کردند نیست؛ زیرا ما آنها را از آنچه می‌شناسند آفریدیم. به تحقیق آنها را از آب پستی آفریده‌ایم، پس آنها ضعیفانی هستند که مالک هیچ سود و زیانی برای خودشان نیستند، پس چگونه تکبر می‌ورزند؟!
الله به پروردگار محل‌های طلوع خورشید و ماه سوگند یاد فرمود، که به تحقیق ما توانا هستیم.
از نابودی آنها و آوردن کسانی دیگر به جای آنها که از الله فرمان‌برداری کنند، ناتوان نیستیم، و هرگاه این کار را اراده کنیم مغلوب نمی‌شویم.
پس - ای رسول- آنها را واگذار تا در باطل و گمراهی خویش غوطه‌ور شوند، و در زندگی دنیا بازی کنند تا اینکه روز قیامت را که در قرآن به آن وعده داده شده‌اند ملاقات کنند.
روزی‌که شتابان از قبرهای‌شان خارج می‌شوند گویی به‌سوی پرچمی با هم مسابقه می‌دهند.
درحالی‌که چشمان‌شان فرو افتاده، و ذلتی آنها را می‌پوشاند، این همان روزی است که در دنیا به آن وعده داده می‌شدند، اما اهمیتی به آن نمی‌دادند.
