ترجمة معاني سورة المعارج
باللغة الألبانية من كتاب الترجمة الألبانية
.
من تأليف:
حسن ناهي
.
ﰡ
Dikush kërkoi një dënim të shpejtë.[380]
____________________
[380] Ebu Xhehli ose Nadir Ibn el-Harithi. Ata i kishin kërkuar më se një herë Profetit (a.s.), një dënim të shpejtë dhe u vranë në betejën e Bedrit, që zhvilluan kundër myslimanëve. Përtej këtij referimi historik, vargu paralajmëron këdo që tallet dhe sfidon Fuqinë Hyjnore. Disa dijetarë me autoritet kanë thënë se vargu mund të ketë këtë kuptim: “Dikush pyeti për dënimin që do të vijë”.
____________________
[380] Ebu Xhehli ose Nadir Ibn el-Harithi. Ata i kishin kërkuar më se një herë Profetit (a.s.), një dënim të shpejtë dhe u vranë në betejën e Bedrit, që zhvilluan kundër myslimanëve. Përtej këtij referimi historik, vargu paralajmëron këdo që tallet dhe sfidon Fuqinë Hyjnore. Disa dijetarë me autoritet kanë thënë se vargu mund të ketë këtë kuptim: “Dikush pyeti për dënimin që do të vijë”.
Për jobesimtarët askush nuk mund ta ndalojë atë (dënim),
(që vjen) nga Allahu, Zoti i Rrugëve të Ngjitjes[381].
____________________
[381] “Rrugët e Ngjitjes” janë rrugët engjëllore që ngjiten drejt Allahut.
____________________
[381] “Rrugët e Ngjitjes” janë rrugët engjëllore që ngjiten drejt Allahut.
Tek Ai ngjiten engjëjt dhe Shpirti (Xhebraili), në një ditë që zgjat sa pesëdhjetë mijë vjet.
Prandaj, duro, me durim të hijshëm.
Ata e mendojnë atë (dënim) të largët,
ﯲﯳ
ﰆ
kurse Ne e shohim të afërt.
Atë Ditë qielli do të bëhet si llumi i vajit
e malet do të bëhen si lesh i shprishur,
Shoku s’do të pyesë për të shokun,
edhe pse do të vihen të shohin njëri-tjetrin. Për të liruar veten nga dënimi i asaj dite, fajtori do të sakrifikonte me gjithë qejf fëmijët e vet,
ﭜﭝ
ﰋ
edhe gruan, edhe vëllanë e vet,
edhe farefisin, që i gjendej pranë (ne jetën e Tokës),
si dhe të gjithë ata që gjenden në faqe të Tokës, nëse kjo do të mund ta shpëtonte.
Por jo, (fajtori do të hidhet në zjarr)! Ai është zjarr flakërues,
ﭯﭰ
ﰏ
që e shkul (dhe e djeg) krejtësisht skalpin e kokës.
Ai thërret këdo që (i) ka kthyer shpinën e (i) është larguar (besimit),
ﭷﭸ
ﰑ
dhe që ka grumbulluar (pasuri) dhe e ka fshehur.
Vërtet që njeriu është krijuar i paqëndrueshëm:
kur atë e godet e keqja, ai ligështohet fort,
por, kur i bie e mira, ai bëhet koprrac.
ﮊﮋ
ﰕ
Përjashtim bëjnë ata që falen,
e që janë të vazhdueshëm në faljet e tyre;
e që caktojnë një pjesë të pasurisë së tyre
ﮙﮚ
ﰘ
për lypësin dhe për nevojtarin;
e që besojnë në Ditën e Llogarisë (Gjykimit);
e që frikësohen nga dënimi i Zotit të tyre,
- vërtet që askush nuk është i sigurt prej dënimit të Zotit të vet -;
e që e ruajnë nderin e tyre (nga marrëdhëniet e jashtëligjshme),
përveçse ndaj bashkëshorteve dhe skllaveve të veta - në këtë rast nuk meritojnë qortim,
por kush kërkon jashtë këtyre caqeve, pikërisht ata janë shkelësit -;
e që i ruajnë amanetet dhe i plotësojnë besëlidhjet e tyre;
e që gjithnjë dëshmojnë drejt;
e që i falin namazet rregullisht.
Pikërisht ata do të jenë të nderuar në kopshtet e Xhenetit.
Ç’është kështu me jobesimtarët, që nxitojnë drejt teje
djathtas e majtas, grupe-grupe?!
A mos çdonjëri prej tyre shpreson të hyjë në Kopshtin e Lumturisë?
Kurrsesi! Vërtet që ata e dinë nga çfarë i kemi krijuar!
Betohem për Zotin e lindjeve dhe të perëndimeve, që Ne jemi të Zotë
t’i ndërrojmë ata me njerëz më të mirë se ata dhe askush nuk na pengon dot.
Andaj, lëri ata të zbaviten me gjëra të kota dhe të luajnë derisa të përballen me Ditën e tyre që u është premtuar,
Ditën, në të cilën do të dalin nga varrezat duke vrapuar, sikur të ishin duke nxituar drejt një altari,
me shikim të frikësuar e të kapluar nga poshtërimi. Ajo është Dita që u është premtuar atyre!
