ﰡ
Andolsun saf saf dizilenlere.
O, göklerin, yerin ve arasındakilerin Rabbidir. O, doğuların da Rabbidir.
Biz, en yakın göğü yıldızlarla süsledik.
Her inatçı şeytandan koruyarak.
Onlar, artık mele-i a'la'ya kulak veremezler. Her taraftan kendilerine (ateş topları) atılır.
Uzaklaştırılarak... Onlar için devamlı bir azap vardır.
Ancak, tek bir söz kapan olursa, hemen onu delip geçen bir alev takip eder.
Şimdi onlara sor: Yaratılışça onlar mı daha çetin/zor yoksa bizim yarattıklarımız mı? Biz onları yapışkan bir çamurdan yarattık.
Belki sen buna hayret ediyorsun, onlar da alay ediyorlar.
Onlara öğüt verildiği zaman öğüt almıyorlar.
Bir ayet gördükleri zaman onunla alay ediyorlar.
Bu, apaçık bir sihirden başka bir şey değil! diyorlar.
Ölüp, toprak ve kemik olduğumuz zaman mı, biz yeniden diriltileceğiz?
Veya önceki atalarımız mı?
De ki: Evet! Hem de hor ve hakir olarak!
Çünkü o, korkunç bir sesten ibarettir. O zaman derhal bakıp, dururlar.
Eyvah bize, işte hesap günü!
İşte sizin yalanladığınız hüküm günü!
Zalimleri, onlara eşlik edenleri ve Allah'tan başka ibadet etmiş olduklarını toplayın.
Allah'tan başka (ibadet etmiş oldukları) onları Cehennem yoluna iletin!
Durdurun onları! Çünkü hesaba çekilecekler.
Size ne oldu da birbirinize yardım etmiyorsunuz?
Hayır! Onlar, bugün artık teslim olmuşlardır.
Birbirlerine dönüp, sorarlar.
Siz bize sağdan geliyordunuz, derler.
Diğerleri de derler ki: Hayır! Siz iman eden kimseler değildiniz.
Bizim sizin üzerinizde zorlayıcı bir gücümüz de yoktu. Fakat siz, zaten azgın bir toplum idiniz.
Artık Rabbimizin hakkımızdaki sözü gerçekleşti. Kesinlikle biz onu/azabı tadacağız.
Evet sizi saptırdık, çünkü biz de sapkın kimseler idik.
Doğrusu onlar, o gün azapta müşterektirler.
Biz, günahkârlara işte böyle yaparız.
Çünkü onlar, kendilerine: Allah’tan başka (hak) ilah yoktur, denildiği zaman büyüklenirlerdi.
Bir mecnun şair için ilahlarımızı terk mi edeceğiz? derlerdi.
Hayır! O, hakkı getirdi ve peygamberleri doğruladı.
Siz ise, o acı veren azabı tadacaksınız.
Ancak yaptıklarınızın cezasını göreceksiniz.
Ancak Allah’ın ihlaslı kulları hariç.
Onlar için bilinen rızıklar vardır.
Meyveler (vardır) ve onlar ikrama layık olanlardır.
Karşılıklı koltuklar üzerinde.
Etraflarında pınardan (doldurulmuş) kadehler dolaştırılır.
Berrak bir kaynaktan, içenlere lezzet verir.
O, ne baş ağrısı/sersemliği verir, ne de ondan sarhoş olurlar.
Yanlarında da, gözlerini sadece kendisine çevirmiş, güzel gözlü eşler.
Sanki onlar, saklı bir yumurta...
İşte o zaman birbirlerine dönerek (dünyadaki hallerini) soracaklar:
Onlardan biri: Benim bir yakın arkadaşım vardı, der.
Bana derdi ki: Sen gerçekten tasdik edenlerden misin?
Ölüp, toprak ve kemik olduktan sonra, biz hesap mı vereceğiz?
(Cennet'e giren) Ona ne olduğunu görüyor musunuz? der.
Bir de bakar ki onun ateşin ortasında olduğunu görür.
Allah’a yemin ederim ki, sen neredeyse beni de helak edecektin! der.
Eğer Rabbimin nimeti olmasaydı, şimdi ben de (Cehennem'e) getirilenlerden olurdum, dedi.
Şimdi, artık biz ölmeyeceğiz değil mi?
İlk ölümümüzden başka. Biz, azaba da çarptırılmayacağız.
İşte bu, en büyük kurtuluştur.
Çalışıp amel edenler, böylesi için çalışsınlar.
Bu mu daha hayırlı nimet olarak, yoksa zakkum ağacı mı?
Biz onu zalimler için bir fitne kıldık.
O, Cehennem'in dibinden çıkan bir ağaçtır.
Tomurcukları (ürünleri) sanki Şeytanlar'ın başları gibidir.
İşte onlar, bundan yerler ve karınlarını onunla doldururlar.
Sonra onlar için, bunun üzerine kaynar bir içecek vardır.
Sonra da onların dönüşü yine ateşedir.
Onlar, babalarını, atalarını sapık kimseler olarak bulmuşlardı.
Onların izinde koşturmuşlardı.
Andolsun ki, onlardan önce eski milletlerin çoğu dalalete düştü.
İçlerinden uyarıcılar gönderdik.
Uyarılanların sonu nasıl oldu bir bak!
Allah’ın ihlaslı kullarının dışında...
Şüphesiz Nuh bize seslenmişti de, doğrusu biz pek güzel icabet edenleriz!
Onu ve ailesini, o büyük sıkıntıdan kurtarmıştık.
Onun neslini baki kalanlar kıldık.
Sonradan gelenler arasında (güzel bir) nam bıraktık.
Alemler içinde Nuh’a selam olsun!
İşte biz iyileri böyle ödüllendiririz.
Çünkü O, mü’min kullarımızdan idi.
Diğerlerini ise suda boğmuştuk.
Şüphesiz İbrahim de onun yolunda olanlardan idi.
Hani O, Rabbine (şirkten) selamette olan bir kalp ile gelmişti.
Hani o, babasına ve kavmine demişti ki: Siz, nelere ibadet ediyorsunuz?
Allah’tan başka uydurma ilahlar mı istiyorsunuz?
Alemlerin Rabbi hakkında ne düşünüyorsunuz ki (O'na şirk koştunuz)?
İbrahim yıldızlara bir göz attı...
Arkalarını dönüp, gittiler.
İbrahim, onların ilahlarıyla baş başa kaldı. Yemez misiniz? dedi.
Size ne oldu da konuşmuyorsunuz?
Sonra, üzerlerine gelip sağ eliyle (kuvvetle) vurdu.
Kavmi (telaş içinde) koşarak ona doğru geldi.
İbrahim, onlara; (Ellerinizle) Yonttuğunuz şeylere mi ibadet ediyorsunuz? dedi.
Oysa sizi de yapmakta olduklarınızı da Allah yaratmıştır.
Onun için bir bina yapın, onu ateşin içine atın! dediler.
Ona tuzak kurmak istediler. Ama biz onları alçalttık.
İbrahim dedi ki: Ben Rabbime gidiyorum. O bana doğru yolu gösterecek.
Rabbim, bana salihlerden bir evlat bağışla.
Biz de ona yumuşak huylu bir erkek çocuk müjdesi verdik.
Çocuk, onunla yürüyüp, dolaşacak bir yaşa gelince, ona dedi ki; Oğulcuğum, ben seni rüyamda boğazladığımı görüyorum. Bir bak, sen ne görüyorsun? Oğlu: Babacığım! Sana emrolunanı yap! dedi. İnşallah beni sabredenlerden bulacaksın!
Her ikisi de teslimiyet gösterip, İbrahim oğlunu alnı üzerine yatırdığı zaman...
Ey İbrahim! diye seslendik.
Sen rüyanı gerçekten tasdik ettin. Biz, iyileri böyle mükafatlandırırız.
Bu, elbette apaçık bir imtihandı.
Ona fidye/bedel olarak büyük bir kurbanlık (koç) vermiştik.
Sonradan gelenler arasında (güzel bir) nam bıraktık.
İşte iyileri böyle ödüllendiririz.
Çünkü o, mü’min kullarımızdan idi.
O’na salihlerden bir peygamber olacak İshak’ı müjdeledik.
Onu da İshak’ı da mübarek kıldık. İkisinin soyundan iyi davranan da var, açıkça kendi nefsine zulmetmekte olan da.
Musa ve Harun’a da lütufda bulunmuştuk.
O ikisini ve kavimlerini büyük bir sıkıntıdan kurtarmıştık.
Onlara yardım etmiştik de onlar galip gelmişlerdi.
O ikisine açıkça anlaşılan kitabı vermiştik.
Onlara dosdoğru olan yola hidayet ettik.
Sonradan gelenler arasında (güzel bir) nam bıraktık.
Musa ve Harun’a selam olsun!
İşte iyileri böyle ödüllendiririz.
Çünkü ikisi de mü’min kullarımızdan idi.
İlyas da peygamberlerden idi.
Halkına şöyle demişti: Sakınmıyor musunuz?
Yaratıcıların en iyisini bırakıp Ba’l (adlı puta) mi dua ediyorsunuz?
Sizin Rabbinizin de, daha önceki atalarınızın Rabbi de Allah’tır.
Onu yalanladılar, bundan dolayı gerçekten onlar, (azap için getirilip) hazır bulundurulacak olanlardır.
Allah’ın ihlaslı kulları başka.
Sonradan gelenler arasında (güzel bir) nam bıraktık.
İşte iyileri böyle ödüllendiririz.
Çünkü o, mü’min kullarımızdan idi.
Lût da elbette peygamber idi.
Onu ve ailesini topluca kurtarmıştık.
Sadece geride kalanlardan olan yaşlı bir kadın dışında.
Sonra da diğerlerini helak etmiştik.
Siz sabah vakti onların üstünden (yanından) muhakkak geçip gidiyorsunuz.
Ve akşam da, aklınızı kullanmıyor musunuz?
Yunus da peygamberlerden idi.
Hani o, kaçıp, yüklü bir gemiye binmişti.
Kura çekmişler ve kaybedenlerden olmuştu.
O, kınanmış iken bir balık onu yuttu.
Eğer Allah’ı tesbih edenlerden olmasaydı.
İnsanların tekrar diriltilecekleri güne kadar onun karnında kalırdı.
Ama biz onu bitkin (hasta) olduğu halde boş bir yere çıkardık.
Onun üzerine de (geniş yapraklı) bir bal kabağı bitkisi bitirdik.
Sonra da onu yüz bin kişiye veya daha fazlasına göndermiştik.
Ona iman ettiler, biz de onlara bir süreye kadar geçimlik verdik.
Onlara sor, kızlar Allah’ın da, oğlanlar onların mı?
Yoksa bizim melekleri dişi olarak yarattığımıza mı şahitlik ettiler?
Bak, onlar nasıl da uydurarak,
“Allah'ın erkek bir çocuğu oldu” diyorlar. Gerçekten onlar yalancıdırlar.
Allah, kızları oğullara tercih mi etmiş?
Size ne oluyor? Nasıl hüküm verebiliyorsunuz?
Yoksa sizin çok açık bir deliliniz mi var?
Eğer doğru söylüyorsanız, haydi kitabınızı getirin.
Allah ile cinler arasında bir soy bağı icat ettiler. Cinler de elbette (hesaba) götürüleceklerini biliyorlar.
Allah, onların vasıflandırdıkları (sıfatlardan) münezzehtir.
Allah’ın ihlaslı kulları müstesna.
Siz ve ibadet ettikleriniz.
Hiçbiriniz, (Allah'a karşı) başka kimseyi fitneye düşürüp yoldan çıkaramazsınız.
Cehenneme atılacaklardan başkasını…
Biz (meleklerin) her birimizin belli bir makamı vardır.
Şüphesiz biziz o saf saf dizilenler.
Ve yine biz, tesbih edicileriz.
Öncekilerden yanımızda bir zikir/kitap olsaydı.
Elbette Allah’ın ihlaslı kulları olurduk.
Şimdi ise O’na küfrettiler. Yakında bilecek onlar.
Andolsun ki, (peygamber) gönderilmiş kullarım için Bizim (onlara yardım) sözümüz geçmiştir.
Onlara mutlaka yardım edilecektir.
Bizim ordularımız galip gelecektir.
Öyleyse bir süreye kadar onlardan yüz çevir.
Ve onlara (gelecek azabı) gözetleyedur. Onlar da yakında görecekler.
Azabımızı mı acele istiyorlar?
Fakat (azap) onların sahasına indiği zaman, uyarılıp korkutulanların sabahı pek de kötü olacak!
Bir süreye kadar onlardan uzaklaş.
Ve onlara (gelecek azabı) gözetleyedur. Onlar da yakında görecekler.
İzzet/güç sahibi olan senin Rabbin, onların nitelendirmekte olduklarından münezzehtir.
Hamd ise alemlerin Rabbi Allah’adır.