ترجمة معاني سورة الذاريات
باللغة التركية من كتاب الترجمة التركية - مركز رواد الترجمة
.
من تأليف:
فريق مركز رواد الترجمة بالتعاون مع موقع دار الأسلام
.
ﰡ
ﯤﯥ
ﰀ
Savurup tozutan rüzgârlara andolsun.
ﯧﯨ
ﰁ
Ağır yük taşıyan (bulut) lara.
ﯪﯫ
ﰂ
Kolayca akıp giden (gemi) lere.
ﯭﯮ
ﰃ
İşleri taksim edenlere (meleklere).
Size vadedilen kesinlikle doğrudur.
Ceza (karşılık) günü kuşkusuz vuku bulacaktır.
Güzel yolları (ve yörüngeleri) olan göğe andolsun.
Muhakkak siz çelişkili bir söz içindesiniz.
Ondan döndürülen kimseler döndürülür.
ﭟﭠ
ﰉ
Kahrolsun o yalancılar!
Onlar koyu bir cehalet içerisinde kalmış gafillerdir.
"Ceza günü ne zaman diye sorarlar?"
O gün, onların ateşte yakılarak azap görecekleri gündür.
(Görevli melekler onlara şöyle der): “Azabınızı tadın! İşte acele isteyip durduğunuz şey budur.”
Takva sahibi olanlar ise, Cennetler'de ve pınarlardadır.
Rablerinin kendilerine verdiklerini almışlardır. Çünkü onlar bundan önce iyi kimseler idiler.
Geceleri pek az uyurlardı.
Seher vakitlerinde istiğfar ederlerdi.
Mallarında, muhtaç ve yoksullar için bir hak vardır.
Yeryüzünde gerçekten iman edecekler için ayetler vardır.
Ve kendi nefislerinizde de (ayetler vardır). Yine de görmüyor musunuz?
Gökte de sizin rızkınız ve size vadedilen şeyler vardır.
Göğün ve yerin Rabbi hakkı için o sizin konuştuğunuz gibi kesin bir gerçektir.
İbrahim’in şerefli kılınmış konuklarının haberi sana geldi mi?
Hani O’nun yanına girmişler: “Selam!” demişlerdi. O da: "Selam! (Sizin üzerinize). (Sizler) tanınmayan yabancı kimselersiniz.” demişti.
Hemen ailesinin yanına gidip semiz bir buzağı getiriverdi.
Bunu onların önüne yaklaştırdı ve: "Yemez misiniz?" dedi.
Onlardan dolayı içine bir korku düştü. "Korkma!" dediler. Ona bilgin bir erkek çocuğu müjdelediler.
Karısı bir çığlık içinde çıka gelip, (elleriyle) yüzüne vurarak: "Ben, kısır bir kocakarıyım." dedi.
Dediler ki: "Rabbin böyle buyurdu. Muhakkak ki O; Hakîm'dir, Alîm'dir."
İbrahim, onlara: “O halde göreviniz nedir ey elçiler?” dedi.
Onlar: “Şüphe yok ki biz günahkâr bir topluluğa gönderildik” dediler.
"Onların üzerilerine balçıktan yapılmış taşlar atacağız."
(Bu taşlar) Rabbinin katında haddi aşanlar için işaretlenmiş (taşlardır).
Bunun üzerine orada bulunan Mü’minleri çıkardık.
Zaten orada bir ev halkından başka Müslüman bulamadık.
Orada, elem dolu azaptan korkacaklar için bir ibret bıraktık.
Musa (kıssasında da ibret vardır). Hani biz, onu açık bir delil ile Firavun’a göndermiştik.
Firavun, bütün (kişisel ve askeri) gücüyle yüz çevirmiş ve: "Bu, ya bir büyücü veya bir delidir." demişti.
Nihayet onu da ordularını da yakalayıp denize attık. O (küfründen dolayı) kınanmış bir kimseydi.
Ad kavminde de (ibretler vardır). Onlara kasıp kavuran rüzgârı göndermiştik.
Üzerine uğradığı hiçbir şeyi bırakmıyor, mutlaka onu kül ediyordu.
Semud'da da (ibretler) vardır. Onlara: "Bir süreye kadar faydalanın." denmişti.
Rablerinin emrine kibirlenip isyan ettiler. Bu yüzden bakıp dururken onları yıldırım çarpmıştı.
Ayağa kalkacak güçleri kalmamış, yardım edenleri de olmamıştı.
Bunlardan önce de Nuh kavmini (helâk etmiştik). Çünkü onlar, fasık/yoldan çıkmış bir toplum idiler.
Ve biz göğü kudret ve kuvvetle bina ettik ve muhakkak biz genişleticiyiz.
Yeryüzünü de yayıp döşedik. Ne güzel döşeyiciyiz.
Düşünüp ibret alasınız diye her şeyden (erkekli dişili) iki eş yarattık.
O halde Allah’a kaçın. Çünkü ben, size Onun katından (gönderilmiş) açık bir uyarıcıyım.
Allah ile beraber başkasını ilah edinmeyin. Zira ben, size O'nun tarafından (gönderilmiş) açık bir uyarıcıyım.
İşte böylece, onlardan öncekilere herhangi bir peygamber geldiğinde hemen; "O, bir büyücüdür veya delidir." dediler.
Bunu birbirlerine vasiyet mi ettiler? Doğrusu onlar, taşkın bir toplum idiler.
Sen yüz çevir onlardan, artık kınanacak değilsin.
Sen yine de öğüt ver. Çünkü öğüt, iman edenlere fayda verir.
Ben cinleri de insanları da ancak bana ibadet etsinler, diye yarattım.
Onlardan bir rızık istemiyorum, beni doyurmalarını da istemiyorum.
Şüphesiz rızık veren, güç ve kuvvet sahibi olan ancak Allah’tır.
Muhakkak (geçmişteki) arkadaşlarının azaptan payları olduğu gibi, zulmedenlerin de azaptan bir payları vardır. Artık acele etmesinler.
Tehdit olundukları o (azap) günlerinden dolayı vay o kâfir olanlara!
