ترجمة معاني سورة الحاقة
 باللغة الأسامية من كتاب الترجمة الأسامية
            .
            
                                    من تأليف: 
                                             الشيخ رفيق الإسلام حبيب الرحمن
                                                            .
                                                
            
                                                                                                            ﰡ
                                                                                        
                    
                                                                                    সেই অৱশ্যম্ভাৱী ঘটনা, (কিয়ামত)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু কিহে তোমাক জনাব সেই অৱশ্যম্ভাৱী ঘটনাটোনো কি?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ছামুদ আৰু আদ সম্প্ৰদায়ে মিথ্যাৰোপ কৰিছিল ভীতিপ্ৰদ মহাবিপদক।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    সেয়ে ছামুদ সম্প্ৰদায়ক ধ্বংস কৰা হৈছিল এটা প্ৰলয়ংকৰ বিপৰ্যয়কাৰী প্ৰচণ্ড শব্দৰ দ্বাৰা।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু আদ সম্প্ৰদায়ক ধ্বংস কৰা হৈছিল ঠাণ্ডা প্ৰবল ধুমুহা বতাহৰ দ্বাৰা,
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ইয়াক তেওঁ সাত ৰাতি আৰু আঠ দিন অবিৰামভাৱে সিহঁতৰ ওপৰত প্ৰবাহিত কৰিছিল; ফলত তুমি উক্ত সম্প্ৰদায়ক দেখিবলৈ পালাহেঁতেন---যে সিহঁত এনেকৈ সিচৰিত হৈ পৰি আছে যেনে সাৰশূন্য খেজুৰ গছৰ কাণ্ডহে।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ইয়াৰ পিছত সিহঁতৰ বাবে তুমি কিবা অৱশিষ্ট দেখিবলৈ পোৱানে?
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু ফিৰআউন, তাৰ পূৰ্বৱৰ্তীসকলে লগতে ওলোটাই দিয়া জনপদবাসীয়ে জঘন্য পাপ কামত লিপ্ত আছিল।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু সিহঁতে নিজ প্ৰতিপালকৰ ৰাছুলক অমান্য কৰিছিল, ফলত তেওঁ সিহঁতক অত্যন্ত কঠোৰভাৱে গ্ৰেপ্তাৰ কৰিলে।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    যেতিয়া বানপানী বিপদসীমা চেৰাই গৈছিল নিশ্চয় তেতিয়া আমি তোমালোকক নাৱঁত আৰোহণ কৰাইছিলো।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আমি এইটো কৰিছিলো তোমালোকক এটা স্মৰণীয় শিক্ষা দিয়াৰ বাবে আৰু এই বাবে যে, যাতে শ্ৰুতিধৰ কাণে ইয়াক সংৰক্ষণ কৰি ৰাখে। 
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    এতেকে যেতিয়া শিঙাত ফু দিয়া হ’ব—কেৱল এটা ফু।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু পৃথিৱীসহ পৰ্বতসমূহক উঠাই নিয়া হ’ব আৰু মাত্ৰ এটা আঘাতত এইবোৰ চূৰ্ণ-বিচূৰ্ণ হৈ যাব।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ফলত সেইদিনা মহাঘটনা সংঘটিত হ’ব। 
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু আকাশ বিদীৰ্ণ হৈ যাব, ফলত সেইদিনা ই দুৰ্বল-বিক্ষিপ্ত হৈ পৰিব।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু ফিৰিস্তাসকল আকাশৰ বিভিন্ন প্ৰান্তত থাকিব। সেইদিনা আঠজন ফিৰিস্তাই তোমাৰ প্ৰতিপালকৰ আৰছক বহন কৰিব। 
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    সেইদিনা তোমালোকক উপস্থিত কৰোৱা হ’ব লগতে তোমালোকৰ কোনো গোপনীয়তাই আৰু গোপন নাথাকিব। 
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    তেতিয়া যাৰ আমলনামা তাৰ সোঁ হাতত দিয়া হ’ব সি ক’ব, ‘লোৱা, মোৰ আমলনামা পঢ়ি চোৱা’। 
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ‘মোৰ দৃঢ় বিশ্বাস আছিল যে, মই মোৰ হিচাপৰ সন্মুখীন হম’।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    সেয়ে তেওঁ সন্তোষজনক জীৱন-যাপন কৰিব।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    যাৰ ফল-মূল নিচেই ওচৰত ওলমি থাকিব।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    (কোৱা হ’ব) ‘বিগত দিনসমূহত তোমালোকে আগলৈ যি প্ৰেৰণ কৰিছিলা তাৰ বিনিময়ত তোমালোকে তৃপ্তি সহকাৰে খোৱা আৰু পান কৰা’।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    কিন্তু যাৰ আমলনামা বাওঁ হাতত দিয়া হ’ব সি ক’ব, ‘হায়, মোক যদি মোৰ আমলনামা নিদিলেহেঁতেন’!
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ‘আৰু যদি মই নাজানিলোহেঁতেন মোৰ হিচাপ!
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ‘হায়, মোৰ মৃত্যুৱেই যদি মোৰ চূড়ান্ত ফায়চালা হ’লেহেঁতেন!
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ‘মোৰ ধন-সম্পদ মোৰ কোনো কামত নাহিল।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ‘মোৰ ক্ষমতা শক্তিও বিনষ্ট হৈছে’।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    (ফিৰিস্তাসকলক কোৱা হ’ব) ‘ধৰা তাক আৰু গলত পঘা লগাই দিয়া’।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    ‘তাৰ পিছত তাক জাহান্নামত নিক্ষেপ কৰা’।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    তাৰ পিছত তাক বান্ধি থোৱা এনে এডাল শিকলিৰে যাৰ দৈৰ্ঘ সত্তৰ হাত।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    নিশ্চয় সি মহান আল্লাহৰ প্ৰতি ঈমান পোষণ কৰা নাছিল,
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু মিছকিনক খাদ্যদানত উৎসাহিত কৰাও নাছিল।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    এতেকে আজি ইয়াত তাৰ কোনো অন্তৰঙ্গ বন্ধু নাথাকিব।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু ক্ষত-নিঃসৃত পুঁজৰ বাহিৰে আন কোনো খাদ্য নাথাকিব,
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    যিটো অপৰাধীসকলৰ বাহিৰে আন কোনেও নাখাব।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    এতেকে মই শপত কৰো সেইবোৰ বস্তুৰ যিবোৰ তোমালোকে দেখা পোৱা,
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু তাৰো শপত কৰো যিবোৰ তোমালোকে দেখা নোপোৱা;
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    নিশ্চয় এয়া (কোৰআন) এক সন্মানিত ৰাছুলৰ (বাহিত) বাণী।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু এয়া কোনো কবিৰ কথা নহয়; তোমালোকে খুবেই কম ঈমান পোষণ কৰা।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু এয়া কোনো গণকৰ কথাও নহয়; তোমালোকে খুবেই কম উপদেশ গ্ৰহণ কৰা।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    এয়া বিশ্বজগতৰ প্ৰতিপালকৰ তৰফৰ পৰা নাযিলকৃত।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    যদি তেওঁ আমাৰ নামত কোনো মিছা ৰচনা কৰিলেহেঁতেন,
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    তেন্তে নিশ্চয় আমি তাক সোঁ হাতেৰে ধৰিলোহেঁতেন, 
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    তাৰ পিছত আমি তাৰ হৃদপিণ্ডৰ শিৰা কাটি দিলোহেঁতেন,
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    এতেকে তোমালোকৰ মাজত এনে কোনো নাই, যিয়ে তাক ৰক্ষা কৰিব।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু এয়া (কোৰআন) তো মুত্তাক্বীসকলৰ বাবে নিশ্চিত এটা উপদেশ। 
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু আমি নিশ্চয় জানো যে, তোমালোকৰ মাজত কিছুমান মিথ্যাৰোপকাৰী আছে।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু এইটো (কোৰআন) নিশ্চয় কাফিৰসকলৰ বাবে এক নিশ্চিত অনুশোচনাৰ কাৰণ।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    আৰু নিশ্চয় এইটো সুনিশ্চিত সত্য।
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    এতেকে তুমি তোমাৰ মহান প্ৰতিপালকৰ নামত তছবীহ পাঠ কৰা।