ترجمة معاني سورة المؤمنون
باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation
.
ﰡ
مؤمنون
به راستی مؤمنان رستگار شدند.
همان کسانی که در نمازشان خاشع (و فروتن) هستند.
و کسانی که از لغو (و کارهای بیهوده) روی گردانند.
و کسانی که زکات را انجام می دهند.
و آنها که شرمگاهشان را حفظ می کنند.
جز بر همسران شان یا (بر) کنیزان شان، پس بی گمان اینان (در بهره گیری از آنان) ملامت نمی شوند.
پس کسی که فراتر از این بخواهد، آنانند که تجاوز گرند.
و کسانی که امانتهای شان و عهد خود را رعایت می کنند.
و کسانی که برنمازهای شان مواظبت می نمایند.
(آری) اینانند که وارثند.
کسانی که (بهشت) فردوس را ارث می برند، و جاودانه در آن خواهند ماند.
و به راستی انسان را از چکیده ای از گِل آفریدیم.
سپس او را از نطفه ای در قرار گاهی استوار (= رحم) قرار دادیم.
سپس نطفه را (به صورت) علقه (= خون بسته) گرداندیم، آنگاه علقه را (به صورت) مضغه (= پاره گوشتی) در آوردیم، آنگاه مضغه را (به صورت) استخوانهایی گردانیدیم، پس بر استخوانها گوشت پوشاندیم، سپس آن را آفرینشی دیگر بخشیدیم، پس (پر برکت و) بزرگوار است، خدایی که بهترین آفرینندگان است.
سپس مسلماً شما بعد از این خواهید مرد.
آنگاه یقیناً شما روز قیامت بر انگیخته می شوید.
وبه راستی بر فرازتان هفت آسمان آفریدیم، و (ما هرگز) از آفرینش (خود) غافل نبوده ایم.
و از آسمان آبی به اندازه ی معین نازل کردیم، پس آن را در زمین جای دادیم، و بی گمان ما بر ازبین بردن آن کاملاً قادر هستیم.
پس بوسیله ی آن باغهایی از درختان خرما و انگور برای شما پدید آوردیم، شما را در آن (باغها) میوه های بسیار است، و از آن می خورید.
و (نیز) درختی را که از طور سینا بیرون می آید (= درخت زیتون) که از آن روغن و (نان) خورش برای خورندگان فراهم می شود.
و بی گمان برای شما در چهارپایان عبرتی است، از آنچه درونشان است (= از شیر آنها) شما را سیراب می کنیم ؛ و برای شما در آنها منافع فراوان است، و از (گوشت) آنها می خورید.
و بر آنها و بر کشتیها سوار می شوید.
و به راستی (ما) نوح را به سوی قومش فرستادیم، پس (او به آنها) گفت :«ای قوم من! الله را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست، آیا پرهیز نمی کنید ؟!
پس اشراف قومش، (آن) کسانی که کافر بودند؛ گفتند: «این (مرد) جز بشری همچون شما نیست، که می خواهد بر شما برتری جوید، اگر خدا می خواست، همانا فرشتگانی را نازل می کرد، ما (هرگز) چنین چیزی را در (میان) نیاکان خود نشنیده ایم.
او مرد دیوانه ای بیش نیست، پس تا مدتی در باره ی او صبر کنید،
(نوح) گفت :« پروردگارا! مرا در برابر تکذیب آنها یاری کن »
پس به او وحی کردیدم که :« به دیدگان ما و به وحی ما کشتی بساز، پس هنگامی که فرمان ما فرا رسد، و آب از تنور بجوشد، آنگاه از هرنوع (حیوان) یک جفت (نر و ماده) در کشتی سوار کن و (نیز) خانواده خود را (سوار کن) جز کسی از آنان را که وعده ی (هلاک) از پیش بر او مقرر شده است. و در (باره ی) کسانی که ستم کردند، با من سخن مگو، که آنان غرق شدنی هستند».
هنگامی که تو و همراهانت بر کشتی سوار شدید؛ بگو:« ستایش برای خدایی است که ما را از قوم ستمگر نجات داد».
و (نیز) بگو :« پروردگارا ! ما را در منزلگاهی پر برکت فرود آور، و تو بهترین فرود آورندگانی».
بی گمان در این (ماجرا) نشانه هایی است، و (ما) به راستی آزمایش می کنیم.
سپس قوم دیگری را بعد از آنها به وجود آوردیم.
پس از خودشان پیامبری در (میان) آنان فرستایم که :«خدا را بپرستید، که جز او معبودی برای شما نیست، آیا پرهیز نمی کنید ؟! »
و گروهی از اشراف قومش که کافر بودند، و دیدار آخرت را تکذیب می کردند، ودر زندگی دنیا به آنها نعمت و آسایش داده بودیم، گفتند :«این(مرد) بشری همچون شما است، از آنچه که (شما) می خورید، می خورد، واز آنچه که شما می نوشید، می نوشد.
و اگر از بشری همچون خود اطاعت کردید، یقیناً شما زیانکار خواهید شد.
آیا (او) به شما وعده می دهد : که همانا شما چون مردید و خاک و استخوانهایی (پوسیده) شدید، (بار دیگر از گور) بیرون آورده می شوید ؟!
هیهات، هیهات (= دور است، دور است) آنچه به شما وعده داده می شود.
جز زندگی دنیوی ما چیزی نیست، می میریم و زنده می شویم، و هرگز برانگیخته نخواهیم شد.
او جز مردی نیست که بر خدا دروغ بسته است، و ما به او ایمان نمی آوریم ».
(پیامبرشان) گفت :«پروردگارا ! مرا در برابر تکذیب آنها یاری کن».
(خداوند) فرمود :«به زودی (از کار خود) پشیمان خواهند شد»
پس صیحه (= بانگ مرگبار) آنها را به حق فرو گرفت، آنگاه آنها را (همچون) خاشاکی (بر سیلاب) قرار دادیم، پس قوم ستمکار (از رحمت خدا) دور (و نابود) باد.
سپس اقوام دیگری را بعد از آنها پدید آوردیم.
هیچ امتی از اجل خود پیشی نمی گیرد، و نه تأخیر می کند.
سپس پیامبران خود را پی در پی فرستادیم، هر زمان پیامبری برای (هدایت) امتی می آمد، او را تکذیب می کردند، پس (ما نیز) آنها (= امتهای کافر) را یکی پس از دیگری هلاک کردیم، و آنها را افسانه هایی (برای آیندگان) قرار دادیم. پس دور باد قومی که ایمان نمی آورند.
سپس موسی و برادرش هارون را با آیات خود، و دلایل آشکار فرستادیم،
به سوی فرعون و اشراف (قوم) او، پس آنها تکبر کردند، و مردمی (سرکش و) برتری جوی بودند.
پس گفتند :«آیا (ما) به دو انسان مانند خود ایمان بیاوریم، در حالی که قوم آنها بردگان (و زیر دستان) ما هستند؟! »
پس (آنها) آن دو (پیامبر) را تکذیب کردند، سرانجام (همگی) از هلاک شدگان گشتند.
و به راستی به موسی کتاب (تورات) دادیم، باشد که آنان (= بنی اسرائیل) هدایت شوند.
و پسر مریم و مادرش را آیتی قرار دادیم، و آنها را در مکانی بلند و هموار که دارای امنیت و آب جاری بود، جای دادیم.
ای پیامبران ! از (غذاهای) پاکیزه بخورید، و کار شایسته انجام دهید، بی شک من به آنچه انجام می دهید؛ آگاهم.
و بی گمان این امت شما، امت واحدی است، و من پروردگار شما هستم، پس از من بترسید.
پس آنها در میان خود در کار (دین) شان فرقه فرقه و پراکنده شدند، و هرگروه به آنچه نزد خود دارند؛ خوشحالند.
پس (ای پیامبر!) آنها را تا مدتی در جهل و غفلتشان بگذار.
آیا گمان می کنند که آن مال و فرزند که با آنها به آنان یاری می دهیم.
برای این است که شتابان خیرات (و نیکیها) به آنها برسانیم ؟! (چنین نیست) بلکه آنها (حقیقت را) درنمی یابند.
بی گمان کسانی که از خوف پروردگارشان بیمناکند.
و کسانی که به آیات پروردگارشان ایمان می آورند.
و کسانی که به پروردگارشان شرک نمی آورند.
و کسانی که (در راه خدا) آنچه را باید بدهند، می دهند، و (با این حال) دلهایشان بیم ناک است، که بی گمان آنان به سوی پروردگارشان باز می گردند.
(آری) اینانند که در نیکیها شتاب می کنند، و در انجام آن (از دیگران) پیشی می گیرند.
(ما) هیچ کس را جز به اندازه ی توانش تکلیف نمی کنیم، و نزد ما کتابی است که به حق سخن می گوید، و به آنها هیچ ستمی نمی شود.
بلکه دلهای آنها از این (کتاب) در غفلت است، و آنها جز این؛ اعمال (زشت) دیگری (نیز) دارند که پیوسته آن را انجام می دهند.
تا زمانی که متنعمان آنها را به عذاب گرفتار کنیم، در این هنگام آنها ناله و فریاد سر می دهند.
(به آنها گفته می شود :) امروز فریاد نکنید، یقیناً شما از سوی ما یاری نخواهید شد.
به راستی آیات من پیوسته بر شما خوانده می شد، پس شما (از حق اعراض می کردید و) به عقب باز می گشتید.
در حالی که در برابر آن تکبر می کردید، (و در مجالس) شبانه ی (خود) به بدگویی می پرداختید (و افسانه سرایی می کردید)
آیا (آنها) در این گفتار نیندیشیدند، یا (اینکه) چیزی برای آنان آمده که برای نیاکان نخستین شان نیامده است ؟!
یا (اینکه) پیامبرشان را نشناخته اند، پس او را انکار می کنند ؟!
یا می گویند او جنون دارد؟ (چنین نیست) بلکه (او) حق را برای آنها آورده است، و بیشترشان از حق کراهت دارند.
و اگر حق از هوسهای آنها پیروی کند، آسمانها و زمین و هرکه در آنهاست، تباه شوند، بلکه (ما) برای آنها پند و اندرزشان آورده ایم، پس آنها از پندشان روی گردانند.
یا (اینکه) تو از آنها مزدی طلب می کنی ؟ پس پاداش پروردگارت بهتر است، و او بهترین روزی دهندگان است.
و یقیناً تو آنها را به راه راست دعوت می کنی.
و بی گمان کسانی که به آخرت ایمان ندارند از (این) راه (راست) منحرف هستند.
و اگر به آنها رحم کنیم و بلا و رنجی را که بدان گرفتارند، از آنها بر طرف سازیم، در طغیان خود لجاجت (و پافشاری) می کنند (و) سر گردان می مانند.
و به راستی (ما) آنها را به عذاب (و بلا) گرفتار ساختیم، (تا بیدار شوند) پس برای پروردگارشان فروتنی ننمودند، و (به درگاهش تضرع و) زاری نکردند.
تا زمانی که دری از عذاب سخت به روی آنها گشودیم، آنگاه آنها در آن بکلی نا امید گردند.
و او کسی است که برای شما گوش و چشم و دل پدید آورد، چه اندک سپاس می گزارید.
و او کسی است که شما را در زمین (آفرید و) پراکنده نمود، و به سوی او گرد آورده می شوید.
و او کسی است که زنده می کند و می میراند، و رفت و آمد شب و روز از آن اوست، آیا نمی اندیشید ؟!
(چنین نکردند) بلکه آنها (نیز) مثل آنچه پیشینیان گفته بودند، گفتند.
گفتند :« آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوانها (ی پوسیده) شدیم، آیا (دوباره) برانگیخته می شویم،
به راستی این وعده به ما و نیاکان ما از قبل داده شده، این (چیزی) جز افسانه های پیشینیان نیست».
(ای پیامبر!) بگو: «اگر می دانید، زمین و هرکه در آن است از آنِ کیست ؟! ».
به زودی خواهند گفت :«(همه) از آن خداست» بگو: «آیا پند نمی گیرید؟!».
بگو: «چه کسی پروردگار آسمانهای هفتگانه، و پروردگار عرش عظیم است ؟!»
خواهند گفت: «(همه) از آنِ الله است» بگو: «آیا (از خدا) نمی ترسید ؟!».
بگو: «اگر می دانید، چه کسی فرمانروایی همه ی موجودات در دست دارد، و او پناه می دهد، و کسی در برابر او پناه داده نمی شود ؟!
خواهند گفت: «ازآن خداست» بگو: «پس چگونه جادو می شوید ؟!»
(چنین نیست) بلکه حق را برای آنها آوردیم، و بی گمان آنان دروغگو هستند.
خداوند هر گز فرزندی بر نگزیده است، و هیچ معبود (دیگری) با او نیست، (اگر چنین بود) آنگاه هر معبودی آنچه را که آفریده بود؛ می برد، و مسلماً بعضی بر بعضی دیگر برتری می جستند، خداوند منزه (و پاک) است از آنچه آنها توصیف می کنند.
دانای نهان و آشکار است، پس برتر است از آنچه شریک او می سازند.
(ای پیامبر!) بگو: «پروردگارا ! اگر آنچه را که به آنها وعده داده می شود، به من نشان دهی.
پروردگارا ! پس مرا در (زمره ی) قوم ستمگران قرار مده ».
و یقیناً ما تواناییم که آنچه را به آنها وعده می دهیم؛ به تو نشان دهیم.
بدی را به روشی که آن بهتر است، دفع کن، ما به آنچه توصیف می کنند؛ داناتریم.
و بگو: «پروردگارا ! من از وسوسه های شیطان به تو پناه می برم،
و پروردگارا ! از اینکه آنان نزد من حاضر شوند، به تو پناه می برم ».
(کافران پیوسته به راه و روش خود ادامه می دهند) تا زمانی که مرگ یکی از آنها فرا رسد، گوید: «پروردگارا ! مرا (به دنیا) باز گردان،
باشد که در آنچه (در دنیا) ترک (و کوتاهی) کرده ام، کار شایسته ای انجام دهم». هرگز چنین نیست، بی گمان این سخنی است که او به زبان می گوید، ( و به فرض محال اگر باز گردد، به کارهای گذشته اش ادامه می دهد) و پشت سر آنها برزخی است تا روزی که برانگیخته شوند.
پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز هیچ گونه پیوندهای خویشاوندی در میان آنها نخواهد بود، و از (حال) یکدیگر نپرسند.
و کسانی که (کفه ی) ترازوی (اعمال) شان سنگین شود، پس آنانند که رستگار هستند.
و کسانی که (کفه ی) ترازوی (اعمال) شان سبک باشد، پس آنها کسانی هستند که (وجود خود را از دست داده و) به خود زیان رسانده اند و در جهنم جاودانه خواهند ماند.
(شعله های) آتش چهره هایشان را می سوزاند، و آنها درآن ترشرو (و عبوس) هستند.
(به آنها گفته می شود:) مگر آیات من بر شما خوانده نمی شد، پس شما آنها را تکذیب می کردید ؟!
(در پاسخ) گویند: «پروردگارا ! بدبختی ما بر ما چیره شد، و ما قومی گمراه بودیم.
پروردگارا ! ما را از این (جهنم) بیرون کن، پس اگر (به کفر و نافرمانی) باز گردیم، قطعاً ستمکار خواهیم بود ».
(خداوند) می فرماید:«در آن گم شوید و با من سخن مگویید.
بی گمان گروهی از بندگانم می گفتند: پروردگارا ! (ما) ایمان آوردیم، پس ما را ببخش و بر ما رحم کن، و تو بهترین رحم کنندگانی.
پس شما آنها را به مسخره گرفتید؛ تا یاد مرا فراموش تان کردند، و شما به آنها می خندیدید!
همانا من امروز آنها را بخاطر صبری که کرده اند پاداش دادم، قطعاً آنها کامیاب هستند».
(خداوند) می فرماید: « (شمار) چند سال در زمین درنگ کردید؟!».
گویند:« یک روز، یا قسمتی از یک روز درنگ کرده ایم، پس از حسابگران بپرس».
می فرماید: «(آری) اگر می دانستید، شما جز مقدار اندکی (در دنیا) درنگ نکردید،
آیا گمان کردید که ما شما را بیهوده آفریده ایم، و همانا شما به سوی ما باز گردانده نمی شوید ؟!
پس بلند مرتبه (و برتر) است خداوند ی که فرمانروای حق است، هیچ معبودی (به حق) جز او نیست، پروردگار عرش کریم است.
و هر کس که با خداوند معبود دیگری را بخواند، مسلماً هیچ دلیلی بر (حقانیت) آن نخواهد داشت، جز این نیست که حسابش نزد پروردگارش خواهد بود، یقیناً کافران رستگار نمی شوند.
و (ای پیامبر) بگو :« پروردگارا ! ببخش و رحم کن! و تو بهترین رحم کنندگانی ».
