ترجمة معاني سورة النبأ
 باللغة الفارسية من كتاب الترجمة الفارسية - دار الإسلام
            .
            
                                    من تأليف: 
                                            فريق عمل اللغة الفارسية بموقع دار الإسلام
                                                            .
                                                
             
    
                                                                                                            ﰡ
                                                                                        
                    
                                                                                    [کافران] دربارۀ چه چیزی از یکدیگر سؤال میکنند؟
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    همان [خبری] که آنها در آن اختلاف دارند.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    چنین نیست [که آنها میاندیشند]؛ به زودی خواهند دانست.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    باز هم چنین نیست؛ به زودی خواهند دانست.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    آیا زمین را بستری [برای آسایش شما] قرار ندادیم؟
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و کوهها را میخها[ی آن قرار ندادیم؟]
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و شما را جفت [= نر و ماده] آفریدیم.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و خواب شما را [مایۀ] آرامشتان قرار دادیم.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و شب را پوششی [برایتان] قرار دادیم.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و روز را [وسیلۀ] زندگی و [امرارِ معاش] قرار دادیم،
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و بر فراز شما هفت [آسمان] محکم بنا کردیم،
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و [خورشید را] چراغی درخشان آفریدیم،
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و از ابرهای بارانزا، آبی فراوان فروفرستادیم
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    تا دانه و گیاه بسیار با آن برویانیم.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و باغهایی پردرخت [با آن پرورش دهیم].
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    بیگمان، روز داورى، وعدهگاه [ما با شما] است.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    روزی که در «صور» دمیده میشود و شما گروهگروه [به محشر] میآیید؛
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و آسمان گشوده میشود و به صورت درهای متعدد درمیآید؛
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و کوهها به حرکت درمیآید و به صورت سرابی میشود؛
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و بیگمان، جهنم کمینگاهی است
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و محل بازگشتی برای طغیانگران.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    مدت زمانی طولانی در آنجا میمانند.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    در آنجا نه [چیز] خنکی میچشند و نه آشامیدنی [گوارایی خواهند داشت].
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    جز آبی سوزان و [مایعی که] چرک و خون [است].
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [این] کیفری است مناسب و درخور [اعمالشان]؛
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    چرا که آنها هیچ امیدی به [روز] حساب نداشتند
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و آیات ما را به شدت تکذیب کردند؛
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و ما همه چیز را [در لوح محفوظ] شمارش و ثبت کردهایم.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    پس [کیفرِ اعمال خود را] بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمیافزاییم.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    بیگمان، برای پرهیزگاران کامیابی [بزرگی] است.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    باغهای [میوه] و تاکستانها.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و حوریانی نوجوان و همسن و سال.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    و جامهایی لبریز و پیاپی [از شراب پاکیزۀ بهشت].
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    در آنجا نه سخن بیهودهای میشنوند و نه دروغی.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [این] پاداش، از جانب پروردگار توست، و عطایی از روی حساب
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [همان] پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست؛ [همان الله] رحمان [که] هیچ کس [در آن روز] یارای سخن گفتن با او را ندارد.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    روزی که روح [= جبرئیل] و فرشتگان به صف میایستند، [و] هیچ کس سخن نمیگوید، جز کسی که الله رحمان به او اجازه داده باشد و [او] سخن درست [و صواب] گوید.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    آن [روز]، روزِ حق است [و بدون تردید واقع میشود]؛ پس هر کس كه بخواهد، [میتواند] راه بازگشتى به سوى پروردگار خود بجوید.
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    به راستی، ما شما را از عذابی نزدیک بیم دادیم: روزی که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده است میبیند، و کافر میگوید: «ای کاش من خاک بودم [و برای حساب برانگیخته نمیشدم»]!