ترجمة سورة النبأ

الترجمة الطاجيكية - عارفي
ترجمة معاني سورة النبأ باللغة الطاجيكية من كتاب الترجمة الطاجيكية - عارفي .
من تأليف: فريق متخصص مكلف من مركز رواد الترجمة بالشراكة مع موقع دار الإسلام .

[Кофирон] Дар бораи чи чиз аз якдигар суол мекунанд?
Аз хабаре бузург
Ҳамон [хабаре] ки онҳо дар он ихтилоф доранд
Чунин нест [ки онҳо меандешанд] ба зудӣ хоҳанд донист
Боз ҳам чунин нест; ба зудӣ хоҳанд донист
Оё заминро бистаре [барои осоиши шумо] қарор надодем?
Ва кӯҳҳоро мехҳо [-и он] қарор надодем?
Ва шуморо ҷуфт [нару мода] офаридем.
Ва хоби шуморо [мояи] оромишатон қарор додем
Ва шабро пӯшише [бароятон] қарор додем
Ва рӯзро [василаи] зиндагӣ ва [касби маош] қарор додем
Ва бар фарози шумо ҳафт [осмон] муҳкам бино кардем
Ва [хуршедро] чароғе дурахшон офаридем
Ва аз абрҳои боронзо обе фаровон фурӯ фиристодем
То бад-он дона ва гиёҳ бисёр бирӯёнем
Ва боғҳое пурдарахт [бо он парвариш диҳем]
Бе гумон, рӯзи доварӣ ваъдагоҳ [-и Мо бо шумо] аст
Рӯзе, ки дар «сур» дамида мешавад ва шумо гурӯҳ-гурӯҳ [ба маҳшар] меоед
Ва осмон кушуда мешавад ва ба сурати дарҳои мутааддид дармеояд
Ва кӯҳҳо ба ҳаракат дармеояд ва ба сурати саробе мешавад
Ва бе гумон, ҷаҳаннам камингоҳест
Ва маҳалли бозгаште барои туғёнгарон
Муддати замоне дароз дар он ҷо бимонанд
Дар он ҷо [чизи] хунуке намечашанд ва на ошомиданӣ [-и гуворое хоҳанд дошт]
Ҷуз обе сӯзон ва [моеъе, ки] чирку хун [аст]

[Ин] Кайфаре аст муносиб ва дархӯр [-и аъмолашон]

Чаро ки онҳо ҳеҷ умеде ба [рӯзи] ҳисоб надоштанд
Ва оёти Моро ба шиддат такзиб карданд
Ва Мо ҳама чизро [дар Лавҳи маҳфуз] шуморишу сабт кардаем
Пас, [кайфари аъмоли худро] бичашед, ки чизе ҷуз азоб бар шумо намеафзоем
Бе гумон, барои парҳезкорон комёбӣ [-и бузурге] аст
Боғҳои [мева] ва токзорҳо
Ва ҳуроне ҷавон ва ҳамсиннусол
Ва ҷомҳое лабрез ва паёпай [аз шароби покизаи биҳишт]
Дар он ҷо на сухани беҳудае мешунаванд ва на дурӯғе
[Ин] Подош аз ҷониби Парвардигори туст ва атое аз рӯйи ҳисоб
[Ҳамон] Парвардигори осмонҳо ва замин ва он чи дар миёни онҳост; [ҳамон Аллоҳи] Раҳмон [ки] ҳеҷ кас [дар он рӯз] ёрои сухан гуфтан бо ӯро надорад
Рӯзе, ки рӯҳ [Ҷабраил] ва фариштагон ба саф биистанд, ҳеҷ кас сухан нагӯяд, ҷуз касе, ки Аллоҳи раҳмон ба ӯ иҷозат дода бошад ва [ӯ] сухани дуруст [ва савоб] гӯяд
Он [рӯз] рӯзи ҳақ аст; пас, ҳар ки хоҳад, роҳи бозгаште ба сӯи Парвардигори худ биҷӯяд
Ба ростӣ, Мо шуморо аз азобе наздик бим додем: рӯзе, ки инсон он чиро аз қабл бо дастҳои худ фиристодааст, мебинад ва кофир мегӯяд: «Эй кош, ман хок будам [ва барои ҳисоб барангехта намешудам!»
Icon