ترجمة معاني سورة النبأ
باللغة الطاجيكية من كتاب الترجمة الطاجيكية
.
من تأليف:
خوجه ميروف خوجه مير
.
ﰡ
ﭑﭒ
ﰀ
1. Аз чи чиз (кофирони Қурайш) ҳамдигарро мепурсанд?
2. Аз он хабари бузурге суол мекунанд,
3. ки дар он ихтилоф доранд ва он Қуръон аст, ки хабар медиҳад аз рӯзи баъс(1), (ки кофирони Қурайш ба он имон наёварда буданд.)
____________________
1. Яъне, зинда гардонидани баъд аз миронидан
____________________
1. Яъне, зинда гардонидани баъд аз миронидан
ﭝﭞ
ﰃ
4. Оре, мушрикон ба зудӣ хоҳанд донист, (ки Аллоҳ ба сабаби бовар надоштанашон ба рӯзи қиёмат, эшонро чӣ хоҳад кард?)
5. (Боз ҳам, таъкид менамояд:) Оре, ба зудӣ хоҳанд донист! (Ин таъкид барои рост ва ҳақиқат будани паёмбарии Расули Аллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам далолат менамояд ва он чи ки ӯ, аз Қуръон ва аз рӯзи зинда гардонидани баъд аз миронидан овардааст.) (Дар ин оят ваъид ва таҳдиде аст барои аҳли куффор)
6. Оё Мо заминрро бистаре насохтем?
ﭩﭪ
ﰆ
7. Ва кӯҳҳоро мехҳое нанамудаем, то замин устувор истад?!
ﭬﭭ
ﰇ
8. Ва шуморо ҷуфт-ҷуфт (марду зан) офаридем.
9. Ва хобатонро мояи оромиш қарор додем, то баданҳоятон роҳат кунад.
10. Ва шабро пӯшишатон қарор додем, ки бо торикиаш шуморо фаро мегирад, чунон ки дар бар дорандаи либосро мепӯшонад.
11. Ва рӯзро вақти талоши маъош (касб) қарор додем, то барои ободии ҳаёти худ саъю кӯшиш намоед.
12. Ва бар болои саратон ҳафт осмони устувор бино кардем, ки дар он шикофӣ ва нуқсон нест.
13. Ва хуршедро чароғи равшане офаридем.
14. Аз абрҳои боронафшон оби фаровоне нозил кардем,
15. то бо василаи он донаву наботот бирӯёнем барои мардумон ва ҳайвонот
ﮏﮐ
ﰏ
16. ва ба василаи он низ бӯстонҳои дарҳампечидаро ато фармоем.
17. Бегумон рӯзи доварӣ (қиёмат,) рӯзест муъайян, барои аввалину охирин
18. Рӯзе, ки дар сур(1) дамида шавад ва шумо онгоҳ гурӯҳ-гурӯҳ меоед. (Яъне, ҳамаи уммат бо ҳамроҳи пешвоёнашон меоянд.)
____________________
1. Дар карнай пуф карда шавад ва ҳама аз қабрҳояшон бархезанд ва барои ҳисоб оянд.
____________________
1. Дар карнай пуф карда шавад ва ҳама аз қабрҳояшон бархезанд ва барои ҳисоб оянд.
19. Осмон шикофта шавад ва ҳар сурохӣ даре бошад, то фариштагон аз он дарвозаҳо фуруд оянд
20. Ва кӯҳҳо, баъди устувор будан равон сохта шаванд ва чун саробе несту нобуд гарданд.
21. Бегумон ҷаҳаннам камингоҳест, дар интизори кофирон ва барои онҳо омода шудааст
ﮮﮯ
ﰕ
22. ва барои саркашон бозгаштгоҳест.
23. Замонҳои дароз дар он ҷо абадӣ бошанд.
24. Дар он ҷо на ҳавои хунукӣ мечашанду на нӯшиданиҳои фораме менӯшанд,
25. фақат оби ҷушону хуну чирк нӯшанд.
ﯡﯢ
ﰙ
26. Ин ҷазоест мувофиқи кирдорашон, ки дар ин дунё чунин амал карда буданд.
27. Бегумон, ки онон ба рӯзи ҳисоб умед надоштанд ва наметарсиданд
28. Ва оёти Моро ба куллӣ дурӯғ мешумурданд ва ба он чӣ Расули Аллоҳ (саллаллоҳу алайҳи ва саллам) оварда буд, онро тасдиқ надоштанд
29. Ва ҳама чизро донистаем ва дар, китобе(1) сабт кардаем.
____________________
1. Яъне, Лавҳи Маҳфуз Тафсири Саъдӣ 1\906
____________________
1. Яъне, Лавҳи Маҳфуз Тафсири Саъдӣ 1\906
30. Пас таъми талхии азобро бичашед, эй кофирон, ки дар ҳаққи шумо ҷуз азобе нахоҳем афзуд.
31. Албатта парҳезгоронро комёбии бузургест, онон касонеанд, ки аз Парвардигори хеш метарсанд ва амали шоиста мекунанд ва ба дохил шудани ҷаннат комёб мешаванд
ﭕﭖ
ﰟ
32. ва барояшон низ бӯстонҳову дарахтони ангур
ﭘﭙ
ﰠ
33. ва духтарони навҷавоне ҳамсинну сол
ﭛﭜ
ﰡ
34. ва ҷомҳои пур аз шароб
35. Ва онҳо дар он ҷо на сухани беҳуда мешунаванд ва на дурӯғ
36. ва ин мукофотест аз сӯи Парвардигорат, подош ва бахшише аз рӯи ҳисоб
37. Парвардигори осмонҳову замин ва он чӣ миёни онҳост. Он Аллоҳи Раҳмон, дар дунёву охират, ки аз ҳайбати У сухан гуфта натавонанд,
38. рӯзе, ки Ҷабраил ва фариштагон ба саф меистанд ва касе сухан намегӯяд, магар касе ки Аллоҳи Меҳрубон ба ӯ рухсат диҳад, ва ӯ сухани дуруст гӯяд. Ва ҳеҷ касро шафоъат карда наметавонанд, магар ба иҷозати Аллоҳи Меҳрубон
39. Он рӯз, рӯзи ҳақ аст. Дар омадани он рӯз ҳеҷ шакке нест. Пас ҳар касе бихоҳад, наҷот ёфтанро аз азоб, роҳи бозгаште ба сӯи Парвардигори худ бигирад бо амалҳои солеҳ.
40. Мо шуморо аз азоби рӯзи қиёмат, ки наздикаст, бим додем: рӯзе, ки одамӣ ҳар чиро пешопеш фиристодааст, аз амали нек ё бад, мебинад ва кофир аз сахтии ҳисоб мегӯяд: Эй кош, ман хок мебудам ва боз зинда намешудам.
