ترجمة معاني سورة المدّثر
 باللغة التايلاندية من كتاب الترجمة التايلاندية
            .
            
                                    من تأليف: 
                                            مجموعة من جمعية خريجي الجامعات والمعاهد بتايلاند
                                                            .
                                                
            
                                                                                                            ﰡ
                                                                                        
                    
                                                                                    [74.1] โอ้ผู้ห่มกายอยู่เอ๋ย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.2] จงลุกขึ้น แล้วประกาศตักเตือน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.3] และแด่พระเจ้าของเจ้า จงให้ความเกียงไกร (ต่อพระองค์)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.4] และเสื้อผ้าของเจ้า จงทำให้สะอาด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.5] และสิ่งสกปรกก็จงหลบหลีกให้ห่างเสีย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.6] และอย่าทำคุณ เพื่อหวังการตอบแทนอันมากมาย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.7] และเพื่อพระเจ้าของเจ้าเท่านั้นจงอดทน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.8] ในที่สุด เมื่อเสียงเป่าถูกเป่าขึ้น
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.9] นั่นคือ วันนั้น วันแห่งความยากลำบาก
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.10] แก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา มิใช่เป็นเรื่องง่าย
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.11] จงปล่อยข้าไว้กับผู้ที่ข้าได้สร้างเขาไว้แต่ลำพังเถิด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.12] และข้าได้ทำให้เขามีทรัพย์สมบัติอย่างล้นเหลือ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.13] และลูกหลานอย่างพรั่งพร้อม
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.14] และข้าได้ทำให้เขาสุขสบายอย่างราบรื่น
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.15] แล้วเขายังโลภที่จะให้ข้าเพิ่มพูนแก่เขาอีก
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.16] เปล่าเลย เพราะว่าเขาเป็นผู้ดื้อรั้นต่อสัญญาณต่าง ๆ ของเรา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.17] ในไม่ช้าข้าจะเพิ่มพูนความยากลำบากแก่เขา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.18] แท้จริงเขาได้ใคร่ครวญและคาดคะเน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.19] ดังนั้น เขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.20] แล้วเขาได้รับความหายนะ เขาจะคาดคะเนได้อย่างไร
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.21] แล้วเขาได้ตรึกตรอง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.22] แล้วเขาทำหน้าบูดบึ้ง และทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.23] แล้วเขาก็ผินหลังออกไป และหยิ่งผยอง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.24] แล้วเขากล่าวว่า นี่มิใช่อื่นนอกจากเป็นมายากลที่สืบทอดกันมา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.25] นี่มิใช่อื่นใดนอกจากเป็นคำพูดของปุถุชน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.26] ในไม่ช้าข้าจะโยนเขาเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.27] และอันใดเล่าทำให้เจ้ารู้ได้ว่า สิ่งที่เผาไหม้นั้นคืออะไร 
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.28] มันจะไม่เหลืออะไรเลย และมันจะไม่ปล่อยผู้ใดให้คงเหลือไว้ (เช่นกัน)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.29] มันจะเผาไหม้ผิวหนังจนเกรียมดำ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.30] เหนือมันมีมลาอิกะฮฺสิบเก้าท่าน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.31] และเรามิได้แต่งตั้งผู้ใดเป็นยามเฝ้าประตูนรก นอกจากมลาอิกะฮฺเท่านั้น และเรามิได้กำหนดจำนวนของพวกเขาไว้ เว้นแต่เพื่อเป็นการทดสอบแก่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธา เพื่อบรรดาอะฮฺลุลกิตาบจะได้เชื่อมั่น และบรรดาผู้ศรัทธาจะได้เพิ่มพูนการศรัทธา และบรรดาอะฮฺลุลกิตาบรวมทั้งบรรดาผู้ศรัทธาจะไม่ต้องสงสัย และเพื่อบรรดาผู้ในหัวใจของพวกเขามีโรค อีกทั้งบรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาจะกล่าวว่า อัลลอฮฺทรงประสงค์อะไรด้วยอุปมานี้ เช่นนั้นแหละอัลลอฮฺจะทรงให้หลงทางผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ และจะทรงชี้แนะทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และไม่มีผู้ใดรู้จำนวนไพร่พลของพระเจ้าของเจ้า นอกจากพระองค์ และนี่มิใช่อื่นใด นอกจากเป็นข้อตักเตือนแก่มนุษย์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.32] เปล่าเลย ขอสาบานด้วยดวงจันทร์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.33] ขอสาบานด้วยกลางคืนเมื่อมันคล้อยไป
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.34] ขอสาบานด้วยยามเช้าเมื่อมันทอแสง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.35] แท้จริงนรกนั้นแน่นอนเป็นหนึ่งในความหายนะอันใหญ่หลวง
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.36] เพื่อเป็นการเตือนสำทับแก่มนุษย์
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.37] สำหรับผู้ที่ประสงค์ในหมู่พวกเจ้าจะรุดหน้า (ไปสู่ความดี) หรือจะรั้งท้าย (เพื่อกระทำความชั่ว)
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.38] แต่ละชีวิตย่อมถูกค้ำประกันกับสิ่งที่มันขวนขวายไป
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.39] ยกเว้นบรรดาผู้อยู่เบื้องขวา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.40] อยู่ในสวนสวรรค์หลากหลาย พวกเขาจะไต่ถามซึ่งกันและกัน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.41] เกี่ยวกับพวกที่กระทำความผิด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.42] อะไรที่นำพวกท่านเข้าสู่กองไฟที่เผาไหม้
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.43] พวกเขากล่าวว่า เรามิได้อยู่ในหมู่ผู้ทำละหมาด
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.44] เรามิได้ให้อาหารแก่บรรดาผู้ขัดสน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.45] และพวกเราเคยมั่วสุมอยู่กับพวกที่มั่วสุม
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.46] และเราเคยปฏิเสธวันแห่งการตอบแทน
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.47] จนกระทั่งความตายได้มาเยือนเรา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.48] ดังนั้นการชะฟาอะฮฺของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.49] ดังนั้นเกิดอะไรขึ้นแก่พวกเขา โดยที่พวกเขาผินหลังออกห่างจากการเตือนสติ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.50] ประหนึ่งว่าพวกเขาเป็นลาเปรียวที่ตื่นตระหนก
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.52] แท้จริงแล้วทุกคนในหมู่พวกเขาต้องการที่จะมีแผ่นกระดาษกางแผ่ยื่นมาให้แก่เขา
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.53] ไม่เลยทีเดียว ทว่า พวกเขาไม่เกรงกลัววันปรโลกต่างหาก
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.54] เปล่ามิได้ แท้จริงนั่นคือข้อเตือนสติ
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.55] ฉะนั้นผู้ใดประสงค์เขาก็จะจดจำรำลึกไว้
                                                                         
                                                                                                                                        
                    
                                                                                    [74.56] และพวกเขาจะไม่จดจำรำลึกได้ เว้นแต่อัลลอฮฺจะทรงประสงค์ พระองค์เท่านั้นคือพระเจ้าแห่งการยำเกรง และพระเจ้าแห่งการให้อภัย