ترجمة سورة النبأ

Farsi - Persian translation
ترجمة معاني سورة النبأ باللغة الفارسية من كتاب Farsi - Persian translation .

نبأ


(کافران) از چه چیز از یکدیگر سؤال می کنند؟

از خبری بزرگ.

همان (خبری) که آنها در آن اختلاف دارند.

چنین نیست (که آنها می اندیشند), بزودی خواهند دانست.

باز هم چنین نیست, بزودی خواهند دانست.

آیا زمین را بستری (برای آسایش شما) قرار ندادیم؟!

وکوهها را میخها (ی آن قرار ندادیم؟!).

و شما را جفت (نروماده) آفریدیم.

وخواب شما را (مایۀ) آرامش تان قرار دادیم.

وشب را پوششی (برای شما) قرار دادیم.

وروز را (وسیله ای) برای زندگی ومعاش قرار دادیم.

وبر فرار شما هفت (آسمان) اشوار بنا کردیم.

و (خورشید را) چراغی درخشان آفریدیم.

واز ابرهای باران زا آبی فراوان فروفرشاریم

تا بدان دانه وگیاه بسیار برویانیم.

و با غهایی پر درخت (با آن آب پرورش دهیم).

بی گمان روز داوری (وجدای) میعاد (همگان) است.

روزی که در " صور" دمیده می شود, سپس شما گروه گروه (به محشر) می آیید.

و آسمان گشوده می شود, پس دروازه, دروازه می گردد.

و کوهها به حرکت آنید, پس (چون) سراب گردند.

وبی گمان جهنم کمینگاهی است.

محل بازگشت برای سرکشان است.

مدت زمانی دراز در آنجا بمانند.

ودر آنجا نه (چیز) خنکی می چشند ونه آشامیدنی (گوارایی خواهند داشت).

جز آبی سوزان, و(مایعی که) جرک وخون (است).

(این) کیفری است مناسب ودر خور (اعمالشان)

زیرا که آنها هیج امیدی به (روز) حساب نداشتند.

و آیات ما را بشدّت تکذیب کردند.

وما همه جیز را (در کتاب لوح محفوظ) بشما رش نوشتیم.

پس (کیفر اعمال خودرا) بچشید, که چیزی جز عذاب بر شما نمی افزاییم!

بی گمان برای پر هیزگاران کامیابی است.

با غها (ی میوه) و تاکستانها.

وحوریانی جوان وهم سن وسال.

وجامهایی لبریز وپیاپی (از شراب پاکیزه بهشت).

در آنجا نه سخن بیهوده ای می شنوند ونه دروغی.

(این) پاداش از جانب پروردگارتوانیست وبختشی بنده (ودر خور آنهاست).

(همان) پروردگار آسمانها وزمین, وآنجه در میان آنهاست, (همان خدای) رحمان هیچ کس (درآن روز) یارای سخن گفتن با اوندارد.

روزی که روح (= جبرییل) وفرشتگان به صف ایستند, هیچ کس سخن نگویید, جز کسی که خدای رحمان به او اجازه داده, و(او) سخن درست (وصواب) گوید.

آن روز حق است, پس هر کس که بخواهد بازگشتگاهی به سوی پروردگارش بر گزنید.

به راستی ما شما را از عذابی نزدیکی بیم دادیم, روزی که انسان آنچه را از قبل با رستهای خود فرستاده است می بیند, وکافر می گوید: «ای کاش من خاک بود». (وبرای حساب بر انگیخته نمی شد).
Icon